Bikol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bikolowie
Bikol
Ilustracja
Populacja

4,5 mln

Miejsce zamieszkania

Filipiny

Język

bikolski, tagalog, angielski

Religia

chrześcijaństwo (katolicyzm), wierzenia tradycyjne

Grupa

ludy austronezyjskie, Filipińczycy

Bikol, także: Bicol[1], Bicolano[1], Bikolowie[2] – lud filipiński zamieszkujący południowo-wschodnią część wyspy Luzon oraz przyległe wyspy Masbate i Catanduanes[3]. Ich liczebność wynosi 4,5 mln[3].

W przeważającej mierze wyznają katolicyzm[1][3]. Posługują się językiem z rodziny austronezyjskiej[1] i wykształcili piśmiennictwo na bazie alfabetu łacińskiego[3]. Rozpowszechnione są również inne języki, jak np. tagalski i angielski[3].

Zajmują się przede wszystkim rolnictwem[1]. Rozwinęli także rybołówstwo, leśnictwo, produkcję kopry oraz handel. Z rzemiosł znają garncarstwo i plecionkarstwo[3].

W ich wierzeniach występują elementy dawnych kultów (kult boga Guguranga, kulty duchów, kulty agrarne). Mają bogaty folklor (epos Ibalong, baśnie)[3].

Małżeństwo ma charakter neolokalny. Dziedziczenie jest bilateralne. Poligynia była historycznie znana[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Bicol people, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-16] (ang.).
  2. Filipińczycy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-16].
  3. a b c d e f g h Marija Siemienowna Polinskaja: Bikoł. W: Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 98. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).