Boldyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boldyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H21NO4

Masa molowa

327,38 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

476-70-0

PubChem

10154

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Boldynaorganiczny związek chemiczny zaliczany do alkaloidów izochinolinowych typu aporfiny. Jest głównym alkaloidem w liściach drzewa Peumus boldus[1][3]; została też zidentyfikowana w korzeniach Lindera aggregata[4], bulwach Illigera grandiflora[5], korze Beilschmiedia maingayi[6] i wielu innych roślinach[7][8][9][10][11]. Należy do najsilniejszych naturalnych antyoksydantów[3]. Wykazuje działanie żółciotwórcze i żółciopędne, w związku z czym bywa stosowana w leczeniu zapalenia dróg żółciowych oraz kamicy żółciowej[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c María E. Hidalgo i inni, Spectroscopic and photochemical properties of some annulated boldine derivatives, „Journal of the Brazilian Chemical Society”, 21 (12), 2010, s. 2205–2210, DOI10.1590/S0103-50532010001200006 (ang.).
  2. a b c Boldyna, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 22 września 2019, numer katalogowy: B3916 [dostęp 2021-10-31]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. a b Peter O’Brien, Catalina Carrasco-Pozo, Hernán Speisky, Boldine and its antioxidant or health-promoting properties, „Chemico-Biological Interactions”, 159 (1), 2006, s. 1–17, DOI10.1016/j.cbi.2005.09.002, PMID16221469 (ang.).
  4. Zheng Han i inni, Simultaneous determination of four alkaloids in Lindera aggregata by ultra-high-pressure liquid chromatography–tandem mass spectrometry, „Journal of Chromatography A”, 1212 (1–2), 2008, s. 76–81, DOI10.1016/j.chroma.2008.10.017, PMID18951552 (ang.).
  5. Xuejiao Li i inni, (−)-Grandiflorimine, a new dibenzopyrrocoline alkaloid with cholinesterase inhibitory activity from Illigera grandiflora, „Natural Product Research”, 35 (5), 2021, s. 763–769, DOI10.1080/14786419.2019.1608542 (ang.).
  6. Wan Mohd Nuzul Hakimi Wan Salleh i inni, Chemical Constituents of Beilschmiedia maingayi, „Chemistry of Natural Compounds”, 57 (5), 2021, s. 973–975, DOI10.1007/s10600-021-03528-2 (ang.).
  7. Hanita Omar i inni, Aporphine alkaloids with in vitro antiplasmodial activity from the leaves of Phoebe tavoyana, „Journal of Asian Natural Products Research”, 22 (1), 2020, s. 52–60, DOI10.1080/10286020.2018.1553958 (ang.).
  8. Elizabeth Gil Archila, Luis Enrique Cuca Suárez, Phytochemical study of leaves of Ocotea caudata from Colombia, „Natural Product Research”, 32 (2), 2018, s. 195–201, DOI10.1080/14786419.2017.1344663 (ang.).
  9. Qiang Guo i inni, Chemical constituents from the roots and stems of Litsea cubeba, „Journal of Asian Natural Products Research”, 18 (1), 2016, s. 51–58, DOI10.1080/10286020.2015.1118063 (ang.).
  10. Sebastián Castro-Saavedra i inni, Phytochemical analysis of alkaloids from the chilean endemic tree Cryptocarya alba, „Journal of the Chilean Chemical Society”, 61 (3), 2016, s. 3076–3080, DOI10.4067/S0717-97072016000300014 (ang.).
  11. Abbas Mollataghi i inni, Anti-acetylcholinesterase, anti-α-glucosidase, anti-leishmanial and anti-fungal activities of chemical constituents of Beilschmiedia species, „Fitoterapia”, 83 (2), 2012, s. 298–302, DOI10.1016/j.fitote.2011.11.009 (ang.).
  12. Słownik tematyczny. Biologia, cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 32, ISBN 978-83-01-16529-1.