Bolin
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
Położenie na mapie obwodu mohylewskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°13′39,1″N 31°12′24,7″E/53,227528 31,206861
| |
Bolin (biał. Болін; ros. Болин) – nieistniejąca[1] obecnie wieś i majątek na Białorusi, w rejonie kranopolskim obwodu mohylewskiego, około 17 km na południowy zachód od Krasnopola.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po I rozbiorze Polski w 1772 roku dobra te, wcześniej należące do Rzeczypospolitej, znalazły się na terenie Imperium Rosyjskiego. Wchodziły w skład rozległego klucza Hory należącego do rodziny Makowieckich herbu Pomian, w znacznej części okrajanego w wyniku konfiskat po powstaniach. Nieskonfiskowany Bolin stał się w 1858[2][3] roku częścią wiana, jakie Leontyna Makowiecka (1830–1902), córka Stanisława, wniosła do majątku Jakuba Rakusa-Suszczewskiego (1815–1865). Spadkobiercą Bolina był ich syn Stanisław (1856–1932), sędzia pokoju, ostatni właściciel Bolina.
Od 1917 roku Bolin znalazł się w ZSRR. Wieś istniała jeszcze na radzieckiej mapie z 1933 roku, na której zaznaczono istnienie tu kołchozu[4]. Obecnie w tym miejscu nie ma żadnych zabudowań.
Dawny dwór[edytuj | edytuj kod]
Przed ślubem ostatniego właściciela Bolina, Stanisława, istniał tu jedynie skromny dworek. Stanisław wybudował w 1880 roku, obok starego dworku, znacznie obszerniejszy, nowy dom. Był to parterowy dwór początkowo zaprojektowany na planie prostokąta, jednak w latach 1903–1905 jego wschodnia część została znacznie rozbudowana, przez co budynek stracił symetrię. Od (południowej) strony podjazdu znajdował się ganek, z balkonem i trójkątnym szczytem, które były podtrzymywane przez dwie pary kolumn. Od strony ogrodu symetrycznie do ganku mieściła się weranda.
We wnętrzu znajdowało się około 20 pokoi w układzie dwutraktowym. Pośrodku była wielka sień i duży salon od strony ogrodu. W nowej części znajdowała się również duża jadalnia. Pokoje były opalane piecami kaflowymi. W salonie stały dwa fortepiany.
Po zachodniej stronie wielkiego dziedzińca podjazdowego stała oficyna pochodząca z początku XIX wieku. Wokół dworu był ogród spacerowy[3].
Dwór został najprawdopodobniej zniszczony po rewolucji październikowej.
Majątek w Bolinie jest opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Słownik nazw miejscowości Republiki Białorusi: obwód mohylewski. Mińsk: Technołogia, 2007, s. 218. ISBN 978-985-458-159-0.
- ↑ Bolin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 192.
- ↑ a b c Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 182–183, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Radziecka mapa wojskowa okolic Żłobina z 1933 roku. [dostęp 2015-04-18].
