Bonów (Ukraina)
49°53′21″N 23°15′50″E/49,889167 23,263889
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
81040 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°53′21″N 23°15′50″E/49,889167 23,263889
| |
Bonów (ukr. Бунів) – wieś na Ukrainie, w rejonie jaworowskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy około 800 mieszkańców.
Wieś prawa wołoskiego, położona była w drugiej połowie XV wieku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1]. W 1620 wieś była własnością królewską położoną w powiecie przemyskim[2].
W XVII wieku wieś czterokrotnie została plądrowana trakcie połączonych najazdów Tatarów krymskich i budziackich, wszystkie najazdy odbyły się w październiku[3]:
- W 1620 gdy posesorem był Melchior Zebrzydowski, wieś była najbardziej wysuniętą osadą na północy którą splądrowali Tatarzy niszcząc 2 z 11 łanów. Najazd przetrwały następujące budynki: 3 karczmy, cerkiew, gospodarstwa 19 zagrodników, 11 komorników oraz 8 rzemieślników[2].
- W 1621 zniszczone zostało popostwo i 2 łany[4].
- W 1629 gdy posesorem był Wacław Rychowski zniszczone zostało 8 z 11 łanów, gospodarstwa 19 zagrodników, 11 komorników, 8 rzemieślników, 2 karczmy i cerkiew, ocalała 1 karczma[5].
- W 1672 gdy posesorem był Maciej Jan Gołocki, z najazdu tatarskiego ocalało 10 domów, zniszczona została karczma i 1,5 łana, od czasu najazdu w 1629 r. 8 łanów nie powróciło do uprawy[5].
Pod koniec XIX w. przysiółkiem wsi były Iwaniki. W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Szutowa w powiecie jaworowskim w województwie lwowskim[6]. Pod okupacją niemiecką w Polsce siedziba wiejskiej gminy Bonów.
W latach 1943-1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 21 Polaków[7].
Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 223.
- ↑ a b Gliwa 2013 ↓, s. 116, 673.
- ↑ Gliwa 2013 ↓, s. 203-204.
- ↑ Gliwa 2013 ↓, s. 684.
- ↑ a b Gliwa 2013 ↓, s. 761.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 544
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 338, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Gliwa: Kraina upartych niepogód. Zniszczenia wojenne na obszarze ziemi przemyskiej w XVII wieku. Przemyśl: Wydawnictwo Naukowe Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu, 2013. ISBN 978-83-61329-10-7.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Informacja o wsi w haśle Siedliska 2.) pow. jaworowski. Na płn.-zach. leży Bonów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 512.
- Iwaniki, przysiółek Bonowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 312.