Boom hodowli owiec w Patagonii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stado owiec na Ziemi Ognistej należące do Sociedad Explotadora w 1942 roku

Boom hodowli owiec w Patagonii zapoczątkowany został na przełomie XIX i XX wieku w południowych regionach trawiastych (tzw. pampa) Patagonii argentyńskiej i chilijskiej czyniąc te regiony jednymi z najważniejszych obszarów hodowli owiec na świecie. Boom hodowlany przyciągnął na południe Patagonii tysiące imigrantów z wysp Chiloé i Europy[1]. Wczesna hodowla owiec w Patagonii związana była z produkcją wełny, ale wraz z rozpowszechnieniem się lodówek przemysłowych ukierunkowała się na produkcję i eksport mięsa[2]. Oprócz zachodzących zmian demograficznych i rozwoju gospodarczego regionu, masowa hodowla owiec wpłynęła również na środowisko naturalne[3].

Hodowla owiec w Patagonii rozwijała się w gospodarstwach rolnych typu estancja, których administratorami były korporacje. W gospodarstwach, oprócz administratorów, mieszkali również ranczerzy i robotnicy[4].

Przedsiębiorstwo Sociedad Explotadora de Magallanes w 1901 roku posiadało ponad 200 000 owiec[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1843 roku rząd Chile założył kolonię na Półwyspie Brunswick w celu zapewnienia sobie zwierzchnictwa i kontroli nad strategicznymi obszarami położonymi nad Cieśniną Magellana. Wczesna hodowla owiec w chilijskiej kolonii była bardzo skromna[6]. Pierwsza masowa hodowla owiec na obszarach położonych nad Cieśniną Magellana została założona przez brytyjskich imigrantów w latach 70. XIX wieku w Punta Arenas[6].

Pierwsza udana hodowla owiec została rozpoczęta przez Anglika Henry'ego Reynarda w 1877 roku na Wyspie Isabel[7]. Owce te zostały sprowadzone na wyspę Isabel przez chilijskiego gubernatora Diego Dublé Almeida z Falklandów w 1876 roku[6]. W porcie Stanley gubernator zakupił 300 owiec, które następnie zostały odsprzedane w Chile[6]. Sukces hodowli w 1878 przyczynił się do powstawania nowych ferm[6].

Wszystkie najlepsze tereny położone nad Cieśniną Magellana nadające się pod wypas owiec zostały wynajęte do 1884 roku[3].

Obszary trawiaste na wyspie Riesco, około 70 km na północ od Punta Arenas

Wpływ na środowisko[edytuj | edytuj kod]

Hodowla owiec zapoczątkowana przez człowieka pod koniec XIX wieku w południowych regionach Patagonii wpłynęła na krajobraz tego rejonu świata. W celu pozyskiwania obszarów pod wypas owiec doszło do karczowania lasów położonych wzdłuż Cieśniny Magellana i nad wybrzeżem Atlantyku[3]. Ponadto badania wskazują, że odchody owiec przyczyniły się do eutrofizacji wód w lagunie Potrok Aike (Argentyna), jak i do erozji gleb w wyniku niszczenia przez stada owiec pokrywy roślinnej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Punta Arenas y la economía magallánica (1848-1950). Memoriachilena.cl. [dostęp 2014-02-23]. (hiszp.).
  2. ↑ S. Villalobos, O. Silva, F. Silva, P. Estelle: Historia de Chile (1995 ed.).. Editorial Universitaria, 1974, s. 625.
  3. ↑ a b c d Environmental change and fire history of southern Patagonia (Argentina) during the last five centuries. Pasado.uni-bremen.de. [dostęp 2014-02-23]. (ang.).
  4. ↑ Economía ganadera en Magallanes. Memoriachilena.cl. [dostęp 2014-02-23]. (hiszp.).
  5. ↑ T. Schneider: La agricultura en Chile. Santiago: Sociedad Nacional de la Agricultura, 1904, s. 80.
  6. ↑ a b c d e M. Beros: La participación de capitales británicos en el desarrollo económico del territorio de Magallanes (1880-1920). Scielo.cl. [dostęp 2014-02-23]. (hiszp.).
  7. ↑ M. Martinic: Historia del estrecho de magallanes. Santiago: 1977, s. 146.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Boom_hodowli_owiec_w_Patagonii&oldid=52080560”