Brodećke
49°45′34″N 28°37′06″E/49,759444 28,618333
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Populacja (2020) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 4597 | ||||
| Kod pocztowy |
08292-08295 | ||||
Położenie na mapie obwodu winnickiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 49°45′34″N 28°37′06″E/49,759444 28,618333
| |||||
Brodećke (pol. Brodeckie) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie koziatyńskim, u ujścia Brodianki do Hnyłopjati. W 2020 roku liczyło 2111 mieszkańców[1].
Pierwsza pisemna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1712 roku. W wyniku II rozbioru Polski w 1793 roku wieś znalazła się w granicach Rosji i początkowo wchodziła w skład okręgu machnowskiego w namiestnictwie bracławskim, od 1794 roku leżała zaś w granicach guberni kijowskiej, w ujeździe machnowskim, przemianowanym w 1846 roku na ujezd berdyczowski. W 1867 roku wzniesiono w miejscowości cukrownię oraz młyny parowe, a potem rozpoczęto budowę linii kolejowej do pobliskiej Dubyny. W latach 1918-20 w Brodećkem stacjonowały wojska niemieckie, następnie polskie oraz oddziały wojsk Dyrektoriatu. W 1920 roku w Dubynie utworzono sowchoz miejscowego kombinatu cukrowniczego, w 1926 roku powstało przedsiębiorstwo „Radianśkyj chliborob”, a w 1933 roku zorganizowano kołchoz „Peremoha”. W 1937 roku rozpoczęły w miejscowości swą działalność zakłady sojowe. W czasie II wojny światowej Brodećke było okupowane przez wojska hitlerowskie od 16 lipca 1941 roku do 8 stycznia 1944 roku. Po wyzwoleniu miejscowości w 1944 roku pracę wznowiła cukrownia, którą w 1954 roku poddano elektryfikacji. W 1960 roku stare kotły parowe przekształcono w mazutowe. W latach 60. ukończono elektryfikację wsi[2]. w latach 70. dokonano rekonstrukcji instalacji do uzdatniania wody i wybudowano odstajnik. W 1985 miejscowość otrzymała status osiedla typu miejskiego[3]. W 1989 roku Brodećke liczyło 2727 mieszkańców[4], w 2001 roku – 2481 mieszkańców[3], a w 2013 roku – 2299 mieszkańców[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2020 року. Статистичний збірник. За редакцією Марії ТІМОНІНОЇ. Київ: Державна служба статистики України, 2020, s. 13.
- ↑ Історія міст і сіл Української РСР. Вінницька область. T. 2. Київ: Головна редакція Української радянської енциклопедїї Академії наук УРСР, 1972, s. 309-318.
- ↑ a b смт Бродецьке, Вінницька область, Козятинський район. Офіційний портал Верховної Ради України. [dostęp 2021-06-26]. (ukr.).
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. Демоскоп Weekly. [dostęp 2021-05-21]. (ros.).
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2020 року. Статистичний збірник. Відповідальна за випуск Тимошенко Г.М.. Київ: Державна служба статистики України, 2013, s. 42.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Brodeckie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 361.
- Brodeckie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 231.
