CENTOS

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Sierot Korczaka, jedna z wielu instytucji należących do CENTOS-u

CENTOS[1], właśc. Centralne Towarzystwo Opieki nad Sierotami, także Centrala Związku Towarzystw Opieki nad Sierotami i Dziećmi Opuszczonymi[2] – polsko-żydowskie stowarzyszenie pomocy dzieciom. Założone w 1924 roku, stało się wiodącą organizacją opieki nad dziećmi żydowskimi w II Rzeczypospolitej[2][3]. Instytucja działała w gettach podczas II wojny światowej[4][5].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Organizacja powstała w wyniku integracji setek mniejszych instytucji regionalnych, głównie zajmujących się opieką nad żydowskimi sierotami[6]. Była finansowana przez American Jewish Joint Distribution Committee, a także z grantów polskiego rządu i datków od osób prywatnych[2][7]. Jej pierwszym prezesem był Rafał Szereszowski[8]. CENTOS prowadził sierocińce, w których opiekował się tysiącami sierot, szkoły i hospicja. Nadzorował także placówki medyczne[1]. Wydawał również kilka czasopism o tematyce opieki nad dziećmi w kilku językach, m.in. „Przegląd Społeczny[2][6][8].

W ramach organizacji działał Dom Sierot Janusza Korczaka i Stefani Wilczyńskiej[2].

Instytucja działała w gettach podczas II wojny światowej[4][5]. Była bardzo aktywna m.in. w getcie warszawskim, a także w innych gettach[2][9]. Poza opieką nad sierotami, kanały kontaktowe CENTOS-u były także używane do przemytu broni i amunicji oraz wymiany informacji między polskim i żydowskim podziemiem[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Barbara Engelking, Jacek Leociak: Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście. Warszawa: Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, 2013, s. 857. ISBN 978-83-63444-27-3.
  2. a b c d e f Rafał Żebrowski, CENTOS, [w:] Polski Słownik Judaistyczny [online], jhi.pl [dostęp 2021-09-14].
  3. a b Katarzyna Person. 'The children ceased to be children’: Day-Care Centres at Refugee Shelters in the Warsaw Ghetto. „Polin Studies in Polish Jewry”. 30, s. 341–352, 2018-08-03. ISSN 2516-8681. [dostęp 2020-08-21]. (ang.). 
  4. a b Centos, Związek Stowarzyszeń Opieki nad Żydowskimi Sierotami | Wirtualny Sztetl. sztetl.org.pl. [dostęp 2020-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-21)].
  5. a b Centos, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-08-21].
  6. a b Alan T. Levenson: The Wiley-Blackwell History of Jews and Judaism. John Wiley & Sons, 2012-03-12, s. 357. ISBN 978-1-118-23293-4. [dostęp 2020-08-21]. (ang.).
  7. Sean Martin. How to house a child: providing homes for Jewish children in interwar Poland. „East European Jewish Affairs”. 45 (1), s. 26–41, 2015-01-02. DOI: 10.1080/13501674.2015.968825. ISSN 1350-1674. [dostęp 2020-08-21]. 
  8. a b Mirosław Łapot: Z dziejów opieki nad żydowskim dzieckiem sierocym we Lwowie (1772–1939). 2011-01-01. ISBN 978-83-61401-40-7. [dostęp 2020-08-21].
  9. Aleksandra Bańkowska. Jewish social welfare institutions and facilities in the General Government from 1939 to 1944. A preliminary study. „Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej”. 53 (3), s. 129–167, 2018. ISSN 1230-5057. [dostęp 2020-08-21]. (ang.).