Cena oparta na planowanym zwrocie akumulacji

Cena oparta na planowanym zwrocie akumulacji (ang. target return price) – cena ustalana przez większość dużych przedsiębiorstw wytwarzających towary niemarkowe oraz sprzęt inwestycyjny.

Podstawą kalkulacji ceny jest przewidywana wielkość sprzedaży w kolejnym okresie. Ustala się wielkość kosztów produkcji (cena prosta) w planowanym okresie oraz ogólną wartość inwestycji. Następnie określa się procent zwrotu akumulacji (inwestycji), który dodawany jest do kosztów stałych, i otrzymywaną sumę dzieli się przez liczbę planowanych jednostek produkcji. W ten sposób uzyskuje się wielkość kosztów stałych i zwrot akumulacji na jednostkę produkcji, do której dodawane są koszty zmienne na jednostkę produkcji. Suma tych kosztów na jednostkę produkcji jest przewidywaną ceną wyrobu.

Występuje w dwóch wariantach: krótko i długookresowym, które zawierają te same elementy. Różnica polega na przyjęciu w wariancie długookresowym pewnego założenia odnośnie do stopnia wykorzystania mocy wytwórczych przedsiębiorstwa. Wariant długookresowy zakłada możliwość zmian koniunkturalnych, a więc okresy wzrostu i spadku popytu na wytwarzane wyroby. W takim przypadku za podstawę kalkulacji przyjmowane jest średnie wykorzystanie mocy wytwórczych przedsiębiorstwa w wysokości około 80%.

Bibliografia

• Leksykon handlu zagranicznego; Klemens P. Białecki, Włodzimierz Januszkiewicz, Leokadia Oręziak; Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2007