Ceratostigma willmottianum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ceratostigma willmottianum
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

ołownicowate

Rodzaj

zawciągowiec

Gatunek

Ceratostigma willmottianum

Nazwa systematyczna
Ceratostigma willmottianum Stapf
Bot. Mag. 140: t. 8591, 1914[3]

Ceratostigma willmottianum Stapf – gatunek roślin z rodziny ołownicowatych (Plumbaginaceae). Występuje naturalnie w Chinach. Bywa także uprawiany w kolekcjach, między innymi w RHS Garden Hyde Hall[4].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Nazwa gatunku pochodzi od nazwiska Ellen Ann Willmott (1860–1934), brytyjskiej ogrodniczki.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie naturalnie w Chinach, w prowincjach Gansu, zachodniej części Kuejczou, południowym i zachodnim Syczuanie, północnej i wschodniej części Junnanu oraz południowo-wschodnim Tybetańskim Regionie Autonomicznym[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Niski krzew liściasty o wysokości 50–100 cm i szerokości 100–150 cm[4]. Optymalną wysokość osiąga w 8-10 roku życia[6].
Liście
Kształtu lancetowatego i długości do 5 cm. Zielone, często z fioletowym odcieniem. Jesienią przebarwiają się na czerwono[4].
Kwiaty
Pojawiają się od sierpnia do października. Mają bladoniebieską barwę i 2,5 cm szerokości[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina wieloletnia. Naturalnym siedliskiem są doliny, skraje lasów oraz zarośla na wysokości 700–3500 m n.p.m. Najlepiej rośnie na lekkiej i dobrze przepuszczalnej glebie. Może rosnąć na glebie ubogiej w składniki odżywcze. Rośnie na glebach od kwaśnych do bardzo alkalicznych. Lubi stanowiska w pełnym nasłonecznieniu, lecz toleruje także półcień. Natomiast źle znosi stanowiska w pełnym cieniu[7]. Mimo że pędy ulegają zdrewnieniu, mogą one obumrzeć podczas mroźnych zim. Wówczas nowe pędy wypuszcza na wiosnę z pnia na poziomie gruntu[4]. Jest gatunkiem mrozoodpornym do 5 strefy mrozoodporności[6].

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Rozmnażanie
Roślina może być rozmnażana wegetatywnie z półzdrewniałych sadzonek[4].
Pielęgnacja
Dobrze znosi przycinanie na wiosnę[4].
Choroby i szkodniki
Brak istotnych patogenów owadzich lub problemów chorobowych. Może jednak cierpieć z powodu mączniaka[4].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Wyodrębniono kultywar tego gatunku, nazwany 'Forest Blue'[8].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek jest uprawiany jako roślina ozdobna[5]. Kwiaty tego gatunku mają zastosowanie w medycynie niekonwencjonalnej, w terapii zwanej terapią kwiatową Bacha. W metodzie tej stosuje się esencje (ekstrakty) kwiatowe do leczenia problemów psychologicznych i stresu[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-10-17] (ang.).
  3. Ceratostigma willmottianum Stapf. The Plant List. [dostęp 2014-01-22]. (ang.).
  4. a b c d e f g h Ceratostigma willmottianum. Royal Horticultural Society. [dostęp 2014-01-22]. (ang.).
  5. a b Taxon: Ceratostigma willmottianum Stapf. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-01-22]. (ang.).
  6. a b Ceratostigma willmottianum AGM. Royal Horticultural Society. [dostęp 2014-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 grudnia 2013)]. (ang.).
  7. a b Ceratostigma willmottianum - Stapf.. Plants for a future. [dostęp 2014-01-22]. (ang.).
  8. Ceratostigma willmottianum Forest Blue ('Lice') (PBR). crocus.co.uk. [dostęp 2014-01-22]. (ang.).