Charles Panzéra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Charles Panzéra
ilustracja
Imię i nazwisko

Charles Auguste Louis Panzéra

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1896
Genewa

Pochodzenie

szwajcarskie

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1976
Paryż

Typ głosu

baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak, pedagog

Charles Auguste Louis Panzéra (ur. 16 lutego 1896 w Genewie, zm. 6 czerwca 1976 w Paryżu[1][2]) – francuski śpiewak operowy (baryton) i pedagog muzyczny pochodzenia szwajcarskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia w Konserwatorium Paryskim[1][2]. Na scenie zadebiutował w 1919 roku w paryskiej Opéra-Comique jako Albert w Wertherze Masseneta[1][2]. Zasłynął jako odtwórca głównej roli w Peleasie i Melisandzie Debussy’ego[1]. Uczestniczył w prawykonaniach oper Alfreda Bruneau Le roi Candaule (1920), Georges’a Hüe Dans l’ombre de la cathédrale (1921) i Arthura Honeggera Amphion (1931)[1]. Występował też jako artysta estradowy z repertuarem pieśniarskim, był pierwszym wykonawcą zadedykowanego mu cyklu L’horizon chimérique Gabriela Faurégo[1]. Koncertował w Europie i Stanach Zjednoczonych[1][2]. Na fortepianie często akompaniowała mu żona, Madeleine Panzéra-Baillot[1]. Od 1951 do 1966 roku wykładał w Konserwatorium Paryskim[1].

Opublikował prace L’Art de chanter (Paryż 1945), L’Amour de chanter (Paryż 1957), L’Art vocal: 30 leçons de chant (Paryż 1959) i Votre voix: Directives génerales (Paryż 1967)[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 339. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2709. ISBN 0-02-865529-X.