Chen Chu (polityk tajwańska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chen Chu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1950
Sanxing, Yilan

Burmistrz Kaohsiung
Okres

od 25 grudnia 2006
do 20 kwietnia 2018

Przynależność polityczna

DPP

Poprzednik

Frank Hsieh

Następca

Han Kuo-yu

Tymczasowo pełniący obowiązki lidera Demokratycznej Partii Postępowej
Okres

od 28 lutego 2012
do 29 maja 2012

Przynależność polityczna

DPP

Poprzednik

Tsai Ing-wen

Następca

Su Tseng-chang

Chen Chu
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

陈菊

Pismo tradycyjne

陳菊

Hanyu pinyin

Chén Jú

Wade-Giles

Ch’en Chü

Pe̍h-ōe-jī

Tân Kiok

Chen Chu (ur. 10 czerwca 1950 w Sanxing w powiecie Yilan na Tajwanie) – tajwańska polityk, burmistrz Kaohsiung w latach 2006-2018.

Pochodzi z Sanxing w tajwańskim powiecie Yilan[1], ukończyła Narodowy Uniwersytet im. Sun Jat-sena w Kaohsiung[2]. W 1979 roku wzięła udział w stłumionym przez władze nielegalnym wiecu opozycji (tzw. incydent Kaohsiung), za co rok później została skazana na karę pozbawienia wolności. W więzieniu spędziła 6 lat[2][3]. Po zwolnieniu zaangażowała się w działalność Tajwańskiej Fundacji Praw Człowieka, w latach 1994-1996 była jej przewodniczącą[2]. Była uczestnikiem Światowego Forum Ekonomicznego w Davos w 1992 roku i Światowej Konferencji Praw Człowieka w Wiedniu w 1993 roku[1]. W latach 1994-2000 pełniła kolejno funkcję dyrektora wydziału spraw społecznych w magistratach Tajpej i Kaohsiungu, w czasie gdy burmistrzami tych miast byli Chen Shui-bian i Frank Hsieh[2].

W latach 2000-2005 była ministrem pracy Republiki Chińskiej[3]. W 2006 roku zwyciężyła w wyborach na burmistrza Kaohsiung, zostając pierwszą kobietą na tym stanowisku[3]. Chen uzyskała większość zaledwie 0,14% głosów[4], co stało się przyczyną zaskarżenia wyniku wyborów ze strony przegranej koalicji Niebieskich. W 2007 roku sąd najwyższy oddalił jednak skargę[5]. W trakcie pełnienia urzędu burmistrza Chen Chu ściągnęła na siebie krytykę z powodu wizyty w Chińskiej Republice Ludowej w ramach kampanii promocyjnej przed World Games 2009 i opuszczenia miasta w trakcie uderzenia tajfunu Fanapi w 2010 roku[2]. Pomimo to w 2010 roku uzyskała reelekcję na drugą[3], a w 2014 roku na trzecią kadencję[6]. W 2012 roku, po rezygnacji Tsai Ing-wen, pełniła przez dwa miesiące funkcję tymczasowej przewodniczącej Demokratycznej Partii Postępowej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b NewsMaker: Mayor-elect Chen is a crusader in curls. Taipei Times, 2006-12-22. [dostęp 2015-11-16]. (ang.).
  2. a b c d e John F. Copper: The KMT Returns to Power. Elections in Taiwan 2008 to 2012. Lanham: Lexington Books, 2013, s. 122. ISBN 978-0-7391-7477-7.
  3. a b c d e John F. Copper: Historical Dictionary of Taiwan (Republic of China). Lanham: Scarecrow Press, 2015, s. 77. ISBN 978-1-4422-4306-4.
  4. Taiwan Leader's Party Ekes Out Win. The New York Times, 2006-12-09. [dostęp 2015-11-16]. (ang.).
  5. Chen Chu urges KMT to accept ruling. Taipei Times, 2007-11-18. [dostęp 2015-11-16]. (ang.).
  6. 2014 ELECTIONS: Kaohsiung and Tainan’s mayors win re-election. Taipei Times, 2014-11-30. [dostęp 2015-11-16]. (ang.).