Collema

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Galaretnica
Ilustracja
Galaretnica gliniasta (Collema tenax)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

miseczniaki

Rząd

pawężnicowce

Rodzina

galaretnicowate

Rodzaj

galaretnica

Nazwa systematyczna
Collema Weber ex F.H. Wigg.
Prim. fl. holsat. (Kiliae): 89 (1780)
Typ nomenklatoryczny

Collema lactuca (Weber) Weber ex F.H. Wigg. 1780

Collema Weber ex F.H. Wigg. (galaretnica) – rodzaj grzybów z rodziny galaretnicowatych (Collemataceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów[2].

W polskim Makrofitowym Indeksie Rzecznym obecność przedstawicieli tego rodzaju w korycie cieków jest uznawana za wskaźnik ich najwyższej jakości ekologicznej (wartość L=10)[3].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Collemataceae, Peltigerales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy nazwy naukowej: Blennothallia Trevis., Chiastosporum Dughi, Collema sect. Collemodiopsis Vain., Collema subgen. Lathagrium Ach., Collematomyces E.A. Thomas ex Cif. & Tomas., Collemis Clem., Collemodes Fink, Collemodiopsis (Vain.) B. de Lesd., Dicollema Clem., Eucollema (Tuck.) Horw., Gabura Adans., Kolman Adans., Lathagrium (Ach.) Gray, Lepidocollema Vain., Rostania Trevis., Synechoblastus Trevis., Tichodea Körb.[4]

W klasyfikacji Index Fungorum liczne gatunki dawniej zaliczane do rodzaju Collema zostały w 2014 r. przeniesione do rodzajów: Blennothallia, Callome, Enchylium, Lathagrium, Rostania, Scytinium[5].

Nazwa polska według W. Fałtynowicza[2].

Gatunki występujące w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Nazwy polskie według W. Fałtynowicza[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2014-09-22] (ang.).
  2. a b c Wiesław Fałtynowicz, The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland. Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, ISBN 83-89648-06-7.
  3. Szymon Jusik, Krzysztof Szoszkiewicz, Daniel Gebler: Makrofity w rzekach. W: Podręcznik do monitoringu elementów biologicznych i klasyfikacji stanu ekologicznego wód powierzchniowych. Aktualizacja metod. Agnieszka Kolada (red.). Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2020, s. 112, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 978-83-950881-2-4.
  4. Species Fungorum [online] [dostęp 2014-09-01] (ang.).
  5. a b Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2016-06-14] (ang.).