Stożkówka migdałowatozarodnikowa
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
stożkówka migdałowatozarodnikowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Conocybe vestita (Fr.) Kühner Encyclop. Mycol. 7: 155 (1935) | |
Stożkówka migdałowatozarodnikowa (Conocybe vestita (Fr.) Kühner – gatunek grzybów z rodziny gnojankowatych (Bolbitiaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Conocybe, Bolbitiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1872 r. Elias Fries nadając mu nazwę Galera vestita. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu R. Kühner w 1935 r[1].
- Galera vestita Fr. 1872
- Galera vestita Fr., 1872 var. vestita
- Pholiotina vestita (Fr.) Singer 1936
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r., Franciszek Błoński opisywał ten gatunek jako hełmówkę delikatną[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 1-3 cm, kształt początkowo półkulisty, potem wypukły, na końcu płaskowypukły.Nigdy nie staje się płaski. Powierzchnia jest nieco pomarszczona, w stanie suchym żółtawa, podczas wilgotnej pogody ochrowa. Na brzegu, zwłaszcza młodych owocników zwieszające się resztki osłony[4].
Dość ciasne, brzuchate. Początkowo są żółtawoochrowe, później od zarodników stają się ochrowe. U dojrzałych owocników ostrza blaszek są wyraźnie jaśniejsze niż powierzchnia[4].
O wysokości do 5 cm, cylindryczny, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia włóknista, początkowo biaława, potem brązowa, u młodych owocników pokryta białymi resztkami osłony[4].
Cienki, ochrowy, bez wyraźnego zapachu i smaku[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Gatunek rzadki[4]. Znany jest tylko w Europie i Maroku[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano jedno stanowisko (w Puszczy Augustowskiej)[3]. Aktualne stanowiska na terenie Polski podaje internetowy atlas grzybów[6].
Saprotrof. Występuje w wilgotnych i bogatych w substancję organiczną siedliskach, głównie pod drzewami liściastymi[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2017-12-22]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-12-22]. (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f Fungipedia. Conocybe vestita. [dostęp 2017-12-22].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-12-22].
- ↑ Stanowiska stożkówki migdałowatozarodnikowej w Polsce. [dostęp 2017-12-22].