Constance Stuart Larrabee

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstancja Stuart Larrabee
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1914
Kornwalia, Anglia

Data i miejsce śmierci

27 lipca 2000
Chestertown, Maryland

Constance Stuart Larrabee (ur. 7 sierpnia 1914, zm. 27 lipca 2000) – połúdniowoafrykańska fotografka i fotoreporterka znana z jej zdjęć Południowej Afryki i fotoreportaży z okresu II wojny światowej z Europie. Była pierwszą korespondentką wojenną RPA.

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Constance Stuart urodziła się 7 sierpnia 1914 roku w angielskiej Kornwalii, by później w wieku trzech miesięcy przenieść się z rodzicami do Kapsztadu w Południowej Afryce. Mieszkała nad kopalnią cyny na północy Transwalu, gdzie jej ojciec pracował jako inżynier górniczy[1][2].

Rodzina przeprowadziła się do Pretorii w 1920, gdzie Constance spędziła większość swojego dzieciństwa[2]. Jej zainteresowanie fotografią zaczęło się w 1924, kiedy to Stuart otrzymała w prezencie na dziesiąte urodziny aparat Brownie firmy Kodak[3]. W 1930 podczas Tygodnia Osiągnięć Chłopców i Dziewcząt pokazała osiem wykonanych przez siebie zdjęć na Wystawie Towarzystwa Rolniczego w Pretorii, czym wygrała pierwsze miejsce w kategorii fotograficznej[2][4].

Constance wróciła do Anglii w 1933, aby podjąć naukę na Politechnicznej Szkole Fotografii na Regent Street w Londynie. W tamtym czasie była praktykantką w dwóch profesjonalnych studiach portretowych, pod kierunkiem Yevonde Middletona, fotografa społecznego z Berkley Square, i Yvonne, profesjonalnej fotografki teatralnej z Soho. Stuart przeniosła się do Monachium w 1935 roku, aby kontynuować studia w Bawarskim Państwowym Instytucie Fotografii[4]. To właśnie podczas swojej edukacji w Monachium zapoznała się z aparatem Rolleiflex, którego używała do końca swojej kariery[2]. Porzuciła też swój romantyczny i malarski styl na rzecz prostej fotografii czarno-białej[5].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po powrocie do Republiki Południowej Afryki w 1936 roku, artystka założyła w Pretorii Studio Portretowe Constance Stuart. Stała się uznaną portrecistką i sfotografowała wielu czołowych mężów stanu, generałów, artystów, pisarzy, przedstawicieli społeczeństwa i teatralnych osobowości tamtego okresu. W 1946 roku otworzyła drugie studio w Johannesburgu[4].

W latach 1937–1949 Stuart rozwijała swoje życiowe zainteresowanie dokumentacją zanikających kultur etnicznych Republiki Południowej Afryki: ludów Ndebele, Buszmenów, Lobedu, Zulu, Suazi, Sotho i Transkei[2]. Niektóre z materiałów zebrała podczas wizyty brytyjskiej rodziny królewskiej w RPA w 1947 roku. Constance została oficjalnym fotografem królewskiej podróży, która odbyła się przez Basutoland (Lesotho), Suazi i Beczuan (Botswanie), trzy ówczesne brytyjskie protektoraty w RPA[2][3]. Stuart fotografowała członków plemion przebranych na tę okazję w ich rodzime stroje[6]. Wystawiła te zdjęcia, jak i wiele podobnych, w Pretorii, Johannesburgu i Kapsztadzie, co doprowadziło do mianowania jej jako pierwszej korespondentki wojennej w RPA dla magazynu Libertas.

W latach 1945–1955 Stuart służyła w Egipcie, we Włoszech, Francji i Anglii w ramach 7. Armii Stanów Zjednoczonych i 6. Dywizji Południowoafrykańskiej we włoskich Apeninach[3]. Chociaż została zatrudniona tylko do fotografowania południowoafrykańskich żołnierzy w armii, Stuart znacznie wykazała więcej inicjatywy fotografując wojska amerykańskie, francuskie, brytyjskie i kanadyjskie, a także swoich południowoafrykańskich rodaków. Fotografowała też cywilów napotkanych przez żołnierzy w drodze do Niemiec, a także zdewastowane wioski, miasteczka i miasta na ich drodze[7]. Jako korespondentka wojenna Stuart często była trzymana z daleka od frontu przez wiele dni, a ponieważ była kwaterowana oddzielnie od swoich współpracowników, warunki, w których musiała żyć, były często niewygodne. Wszystko jednak akceptowała ze spokojem i jako nieunikniony element wojny, szybko więc zyskała szacunek otaczających ją ludzi. Jeden ze współpracowników napisał: „Constance Stuart… z poruszania się po frontach stworzyła sztukę. Widziała więcej wojny niż jakakolwiek inna kobieta, którą spotkałem.”[potrzebny przypis]

Chociaż nie wolno jej było prowadzić dziennika na froncie, Stuart zebrała swoje fotograficzne notatki i listy w pamiętniku o nazwie Jeep Trek[5], który opublikowany został w 1946 roku.

Kiedy wróciła do Republiki Południowej Afryki w 1945 roku, zaczęła podróże po całym kraju, wystawiając wiele z fotografii wojennych, jak i swoje przedstawienia ludów plemiennych RPA. W 1948 roku Partia Narodowa doszła do władzy w Południowej Afryce i wprowadziła politykę ścisłej segregacji rasowej. W następnym roku Stuart wyjechał z Południowej Afryki do Ameryki[7].

Późniejsze lata[edytuj | edytuj kod]

Podczas pobytu w Nowym Jorku Stuart odnowiła znajomość ze starym przyjacielem, Sterlingiem Larrabee, którego poznała podczas wojny, kiedy był amerykańskim attaché wojskowy wojskowym w RPA[4]. Ona i Larrabee pobrali się w 1949 roku i przeprowadzili się do Chestertown w stanie Maryland, gdzie Stuart spędzała większość czasu na wychowywaniu nagradzanych w konkursach terierów Norwich. Para spędziła także nieco czasu na wyspie Tanger, której ludzi i miejsca Larrabee zaczął fotografować w 1951 roku[7].

Mieszkając w Chestertown Stuart rozpoczęła długotrwałą współpracę z Washington College. Wspierała programy artystyczne uczelni, była przewodniczącą Przyjaciół Sztuki Washington College w latach 1983–1984 i pomogła w utworzeniu Centrum Sztuki im. Constance Stuart Larrabee. Jej mąż, Sterling, zmarł w 1975 roku. Constance Stuart Larrabee zmarła 27 lipca 2000 roku w swoim domu w Chestertown w wieku 85 lat.[8]

Wybrane wystawy[edytuj | edytuj kod]

  • 1944 – The Malay Quarter. Otwarta przez Noëla Cowarda w Pretorii.
  • 1945 – A Tribute: South African 6th Division and the United States 7th Army. Wystawiana w całej Południowej Afryce.
  • 1953 – Tribal Women of South Africa w American Museum of Natural History w Nowym Jorku.
  • 1955 – Wystawa grupowa: fotografia młodej afrykańskiej dziewczynki malującej sobie twarz została uwzględniona przez Edwarda Steichena w The Family of Man. Museum of Modern Art w Nowym Jorku.
  • 1979 – Photographs by Constance Stuart Larrabee, A Retrospective. South African National Gallery, Kapsztad.
  • 1982 – Celebration on the Chesapeake. Washington College w Chestertown, Maryland.
  • 1984 – Tribal Photographs. Corcoran Gallery of Art w Waszyngtonie i Santa Fe Centre for Photography w Nowym Meksyku.
  • 1985 – Wystawa grupowa:The Indelible Image: Photographs of War 1846 to the Present. Corcoran Gallery of Art, Waszyngton. Wystawiona także w The Grey Art Gallery, New York University i The Rice Museum, w Houston, Texas.
  • 1986 – Wystawa grupowa: Bon Voyage. Cooper-Hewitt Museum Instytucji Smithsonian, Nowy Jork.
  • 1988 – African Profile. Bayly Art Museum na University of Virginia.
  • 1989 – Constance Stuart Larrabee: WWII Photo Journal. The National Museum of Women in the Arts w Waszyngtonie.
  • 1993 – Chesapeake Bay Reflections. The Chesapeake Bay Maritime Museum w St. Michaels w stanie Maryland.
  • 1993 – Witness to a World at War. The Defence Intelligence Agency, Bolling Air Force Base w Waszyngtonie.
  • 1993 – Wystawa grupowa: Great Women in Photography. The Kathleen Ewing Gallery w Waszyngtonie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ „Constance Stuart Larrabee”. africa.si.edu.
  2. ↑ a b c d e f Constance Stuart Larrabee: World War II Photo Journal. Washington, D.C.: National Museum of Women in the Arts. 1989. p. 47. ISBN 0-940979-08-X
  3. ↑ a b c „Constance Stuart Larrabee”. www.sahistory.org.za.
  4. ↑ a b c d Constance Stuart Larrabee: Tribal Photographs. Washington, D.C.: Corcoran Gallery of Art. 1984. ASIN B00A8O2AC4.
  5. ↑ a b Fisher Sterling, Susan (1989). Constance Stuart Larrabee: World War II Photo Journal. Washington, D.C.: National Museum of Women in the Arts. s. 6–7. ISBN 0-940979-08-X
  6. ↑ Bartelik, Marek (1996). „Constance Stuart Larrabee”. Artforum International. 34.
  7. ↑ a b c „A woman’s stark images from the front Photography: Through her camera, Constance Stuart Larrabee captured, in turn, the horror, heartbreak and heroics of war. Now her photos are on view at the Corcoran Gallery of Art in Washington”. articles.baltimoresun.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].. tribunedigital-baltimoresun. Retrieved 6 December 2015.
  8. ↑ Saxon, Wolfgang (4 August 2000). „Constance Stuart Larrabee, 85, Photographer”. The New York Times. ISSN 0362-4331. Retrieved 6 December 2015.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Constance_Stuart_Larrabee&oldid=73154535”