Wrona floreska

Wrona floreska
	Corvus florensis
	Büttikofer, 1894
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	krukowate
Rodzaj	Corvus
Gatunek	wrona floreska
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; zagrożony
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wrona floreska^[3] (Corvus florensis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). To endemiczny gatunek dla dwóch wysp Indonezji – Flores, gdzie widuje się go w zachodniej nizinnej połowie, i sąsiedniej wyspy Rinca. Zagrożony wyginięciem. Nie wyróżnia się podgatunków^[4]^[5].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wrona floreska mierzy około 40 cm długości. Upierzenie w całości czarne, ciemne tęczówki. Dziób jest do połowy pokryty piórami. Jest mniejsza od wrony wielkodziobej i ma mniej masywny dziób.

Wydaje wysokie odgłosy, różnie schodzące w niższe tony kwaaa, kawaraa i waak powtarzane 1–3 razy, ostre rezonansowe dźwięki i świszczące, rechotliwe zawołania kontaktowe.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Naturalnym siedliskiem wrony floreskiej są subtropikalne lub tropikalne lasy pół-zimozielone i wilgotne lasy monsunowe. Występuje zwłaszcza wzdłuż cieków wodnych od poziomu morza po 950 m n.p.m., przesiadując głównie w koronach drzew. Nad wybrzeżami spotyka się wronę floreską w otwartych zadrzewieniach bambusów, otwartych monsunowych zadrzewieniach lub w buszu, czyli na obszarach bardzo suchych i lekko zadrzewionych. Żeruje na skrajach lasów i przyległych terenach uprawnych. Odnotowywano ją też w lasach zdegradowanych. Badania dowodzą, że nigdy nie był to ptak liczny, choć więcej tych wron można spotkać na bardziej dziewiczych terenach. Najczęściej spotyka się pojedyncze okazy.

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN od 2000 roku uznaje wronę floreską za gatunek zagrożony (EN, Endangered); wcześniej, od 1994 roku miała ona status gatunku narażonego (VU, Vulnerable). Liczebność populacji szacuje się na 1000–2499 osobników, czyli około 600–1700 osobników dorosłych, a jej trend jest spadkowy. Gatunkowi zagraża przede wszystkim utrata i fragmentaryzacja naturalnych siedlisk przez rolnictwo. Mniejsze zagrożenie stanowią pasożyty lęgowe: kukiel wielki i (prawdopodobnie znacznie rzadziej) żłobianka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Corvus florensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Corvus florensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 – krukowate - Crows and Jays (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-15].
↑ Flores Crow (Corvus florensis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-15]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Species factsheet: Corvus florensis. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia i materiały audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Corvus florensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Corvus florensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-3] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 – krukowate - Crows and Jays (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-15].

[ibc-4] Flores Crow (Corvus florensis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-15]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]