Cryptocarya elegans

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cryptocarya elegans
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

wawrzynowce

Rodzina

wawrzynowate

Rodzaj

Cryptocarya

Gatunek

Cryptocarya elegans

Nazwa systematyczna
Cryptocarya elegans (Reinecke) A.C.Sm.
J. Arnold Arbor. 32: 37 1951[3]
Synonimy
  • Cinnamomum elegans Reinecke[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Cryptocarya elegans (Reinecke) A.C.Sm. – gatunek rośliny z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae Juss.). Występuje endemicznie na Samoa[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Zimozielone drzewo dorastające do 20 m wysokości. Młode pędy są omszone[5].
Liście
Mają eliptyczny kształt. Mierzą 5–10 cm długości. Są skórzaste, lekko owłosione od spodu. Nasada liścia jest od ostrokątnej do zaokrąglonej. Blaszka liściowa jest o wydłużonym wierzchołku. Ogonek liściowy jest omszony i dorasta do 5–15 mm długości[5].
Kwiaty
Są zebrane w geste wiechy, rozwijają się w kątach pędów. Kwiatostan osiąga 3–16 cm długości, natomiast pojedyncze kwiaty mierzą 2 mm średnicy. Listki okwiatu mają owalny kształt i barwę od białej do różowej[5].
Owoce
Mają prawie kulisty kształt, osiągają 8–11 mm długości[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w lasach. Występuje na wysokości do 700 m n.p.m.[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Cryptocarya elegans (Reinecke) A.C.Sm.. The Plant List. [dostęp 2016-11-11]. (ang.).
  4. Cryptocarya elegans, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. a b c d e f Cryptocarya elegans. Plantes & botanique. [dostęp 2016-11-11]. (fr.).