Cryptocephalus pusillus
| Cryptocephalus pusillus | |
| Fabricius, 1777 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Cryptocephalus pusillus |
Cryptocephalus pusillus – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Cryptocephalinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy został naukowo opisany w 1777 roku przez Johana Christiana Fabriciusa[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o krępym, walcowatym ciele długości od 2,5 do 3 mm. Forma ciała jest bardziej krępa niż u C. rufipes. Głowa jest czerwonawożółta. Nitkowate czułki mają nasadową część czerwonawożółtą, natomiast wierzchołkową ciemnobrunatną. Przedplecze może być całe czerwonawożółte lub mieć czarną tylną krawędź; na jego powierzchni brak jest poprzecznych wklęśnięć. Kolor tarczki jest czarny. U typowej formy barwnej pokrywy są czerwonawożółte z czarnymi brzegami nasadowymi i szwem oraz dwiema parami brunatnych do czarnych plam, z których jedna leży na guzie barkowym a druga między piątym a ósmym międzyrzędem tylnej części. Kolorystyka jest jednak zmienna – tylne plamy rozlewać się mogą w poprzeczną przepaskę, czarna barwa może się rozlewać w różne wzory, a nawet prawie całe pokrywy mogą być czarne, pozostawiając jedynie wierzchołki czerwonożółtymi. Punktowanie pokryw układa się w regularne rządki, a na jasnym tle jest ciemno zabarwione. Odnóża przedniej pary mają nierozszerzone wierzchołki goleni. Genitalia samca odznaczają się prąciem zaopatrzonym w wyrostki parzyste zwieńczone zakrzywionymi ku górze ząbkami szczytowymi.
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad ten zasiedla zarośla, lasy, łozowiska i pobrzeża wód[2]. Jest fitofagiem żerującym na liściach i pąkach wierzb, topól, olch, a rzadziej innych rodzajów drzew[3][2]. Owady dorosłe aktywne są od czerwca do sierpnia[3].
Gatunek zachodniopalearktyczny, znany z niemal wszystkich krajów Europy, a ponadto z Bliskiego Wschodu i Afryce Północnej[1]. W Polsce jest nieczęsto obserwowany[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Cryptocephalus (Burlinius) pusillus Fabricius, 1777. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2020-12-07].
- ↑ a b Cryptocephalus pusillus. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2020-12-08].
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990.
- ↑ Andrzej Warchałowski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 94 Stonkowate - Chrysomelidae. Część ogólna i podrodziny Donaciinae, Orsodacninae, Criocerinae, Clytrinae, Cryptocephalinae, Lamprosomatidae, Eumolpinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1971.