Czarnogórska Przełączka
 Czarnogórska Przełączka i Żleb do Portek (podpisane) – widok z Doliny Jaworowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 1770 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′22,1″N 20°10′34,8″E/49,222806 20,176333
| |
Czarnogórska Przełączka (słow. Sedlo pod Kolovým úplazom, niem. Wiesensattel, węg. Pázsitos-nyereg[1]) – płytka przełęcz znajdująca się na wysokości ok. 1770 m w dolnej części Bździochowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Jest to głębsze z dwóch siodeł na odcinku grani biegnącym od wierzchołka Żółtej Czuby na północ i oddziela Samojedną Skałkę na południu od Czarnogórskiej Czuby na północy. Druga z przełęczy, Przełączka pod Żółtą Czubą, znajduje się nieco wyżej, pomiędzy Samojedną Skałką a Żółtą Czubą. Czarnogórska Przełączka jest położona tuż poniżej wierzchołka Czarnogórskiej Czuby[2].
Stoki zachodnie opadają z grani do Doliny Jaworowej i nazywane są Portkami[2]. Spod przełączki zbiega na zachód jedna z odnóg Żlebu do Portek. Z kolei na wschód od Czarnogórskiej Przełączki znajduje się Dolina Kołowa[3]. Wschodnie zbocza poniżej przełęczy porośnięte są trawą i kępami kosodrzewiny, a w ich dolnej części znajduje się długi pas urwistych skał[2].
Na przełęcz nie prowadzą żadne szlaki turystyczne, natomiast najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą od zachodu przez Portki oraz z Polany pod Upłazem przez wierzchołek Czarnogórskiej Czuby[2].
Przełęcz od dawna była uczęszczana przez myśliwych i pasterzy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-09-29].
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 218–219. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 105. ISBN 83-909352-2-8.