Czas przyszły w języku hiszpańskim
|
Ten artykuł od 2020-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Czas przyszły w języku hiszpańskim – opis sposobów i konstrukcji gramatycznych służących do opisywania w języku hiszpańskim przyszłości z teraźniejszego punktu widzenia. Wyróżnia się dwa formalne czasy przyszłe:
- futuro imperfecto (odpowiednik angielskiego Future Simple)
- futuro perfecto (odpowiednik angielskich Future Continous oraz Future Perfect)
Futuro imperfecto[edytuj | edytuj kod]
Czas futuro imperfecto jest czasem prostym. Tworzony jest poprzez dodanie odpowiednich końcówek do bezokolicznika odmienianego czasownika. Końcówki są takie same dla wszystkich grup koniugacyjnych[1].
Osoba | Grupa I (-ar) hablar (mówić) |
Grupa II (-er) comer (jeść) |
Grupa III (-ir) vivir (żyć) |
---|---|---|---|
yo | hablaré | comeré | viviré |
tú | hablarás | comerás | vivirás |
él/élla/usted | hablará | comerá | vivirá |
nosotros | hablaremos | comeremos | viviremos |
vosotros | hablaréis | comeréis | viviréis |
ellos/ellas/ustedes | hablarán | comerán | vivirán |
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Czasu futuro imperfecto używa się:
- Do opisywania czynności lub wydarzeń, które będą miały miejsce w przyszłości[1];
Przykład: ¿Iremos a Italia? – Czy pojedziemy do Włoch?
- W zdaniach z określeniami czasu[1];
Przykład: Dentro de un año tendré el titulo de licenciado – Za rok będę mieć tytuł magistra (Uwaga: tendré – forma nieregularna)
- W zdaniach wyrażających przypuszczenie, niepewność lub wątpliwość, które odnoszą się do teraźniejszości;
Przykład: ¿Dónde está Juan? ¿Estará enfermo? – Gdzie jest Juan? Czyżby był chory?
Futuro perfecto[edytuj | edytuj kod]
Czas futuro perfecto to czas przyszły złożony. Tworzy się go poprzez dodanie do odmienionego w czasie futuro imperfecto czasownika posiłkowego haber formy participio (temat + -ado, -ido) czasownika głównego.
Osoba | Odmiana |
---|---|
yo | habré |
tú | habrás |
él/élla/usted | habrá |
nosotros | habremos |
vosotros | habréis |
ellos/ellas/ustedes | habrán |
Osoba | Grupa I (-ar) hablar (mówić) |
Grupa II (-er) saber (wiedzieć) |
Grupa III (-ir) vivir (żyć) |
---|---|---|---|
yo | habré hablado | habré sabido | habré vivido |
tú | habrás hablado | habrás sabido | habrás vivido |
él/élla/usted | habrá hablado | habrá sabido | habrá vivido |
nosotros | habremos hablado | habremos sabido | habremos vivido |
vosotros | habréis hablado | habréis sabido | habréis vivido |
ellos/ellas/ustedes | habrán hablado | habrán sabido | habrán vivido |
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Czasu futuro perfecto używa się:
- Do wyrażenia czynności przyszłej, która miała miejsce przed inną czynnością przeszłą, z użyciem cuando (hiszp. kiedy) oraz trybu łączącego (por. czas zaprzeszły);
Przykład: Cuando vuelvas de vacaciones, yo ya habré vuelto a España – Kiedy wrócisz z wakacji, ja już wrócę do Hiszpanii.
- W zdaniach wyrażających przypuszczenie, niepewność lub wątpliwość, które odnoszą się do przeszłości;
Przykład: ¿Lo habrá escrito por mi? – Czyżby napisał to dla mnie?
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Aleksandra Tesiorowska , Hiszpański : gramatyka kieszonkowa, Wydanie I, Warszawa: Wydawnictwo Edgard, 2019, ISBN 978-83-66053-64-9, OCLC 1088968304 [dostęp 2020-08-08] .