Czas przyszły w języku hiszpańskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czas przyszły w języku hiszpańskim – opis sposobów i konstrukcji gramatycznych służących do opisywania w języku hiszpańskim przyszłości z teraźniejszego punktu widzenia. Wyróżnia się dwa formalne czasy przyszłe:

  • futuro imperfecto (odpowiednik angielskiego Future Simple)
  • futuro perfecto (odpowiednik angielskich Future Continous oraz Future Perfect)

Futuro imperfecto[edytuj | edytuj kod]

Czas futuro imperfecto jest czasem prostym. Tworzony jest poprzez dodanie odpowiednich końcówek do bezokolicznika odmienianego czasownika. Końcówki są takie same dla wszystkich grup koniugacyjnych[1].

Odmiana czasowników w czasie futuro imperfecto
Osoba Grupa I (-ar)
hablar (mówić)
Grupa II (-er)
comer (jeść)
Grupa III (-ir)
vivir (żyć)
yo hablaré comeré viviré
hablarás comerás vivirás
él/élla/usted hablará comerá vivirá
nosotros hablaremos comeremos viviremos
vosotros hablaréis comeréis viviréis
ellos/ellas/ustedes hablarán comerán vivirán

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Czasu futuro imperfecto używa się:

  • Do opisywania czynności lub wydarzeń, które będą miały miejsce w przyszłości[1];

Przykład: ¿Iremos a Italia? – Czy pojedziemy do Włoch?

  • W zdaniach z określeniami czasu[1];

Przykład: Dentro de un año tendré el titulo de licenciado – Za rok będę mieć tytuł magistra (Uwaga: tendré – forma nieregularna)

  • W zdaniach wyrażających przypuszczenie, niepewność lub wątpliwość, które odnoszą się do teraźniejszości;

Przykład: ¿Dónde está Juan? ¿Estará enfermo? – Gdzie jest Juan? Czyżby był chory?

Futuro perfecto[edytuj | edytuj kod]

Czas futuro perfecto to czas przyszły złożony. Tworzy się go poprzez dodanie do odmienionego w czasie futuro imperfecto czasownika posiłkowego haber formy participio (temat + -ado, -ido) czasownika głównego.

Odmiana czasownika posiłkowego haber
Osoba Odmiana
yo habré
habrás
él/élla/usted habrá
nosotros habremos
vosotros habréis
ellos/ellas/ustedes habrán
Odmiana czasowników w czasie futuro perfecto
Osoba Grupa I (-ar)
hablar (mówić)
Grupa II (-er)
saber (wiedzieć)
Grupa III (-ir)
vivir (żyć)
yo habré hablado habré sabido habré vivido
habrás hablado habrás sabido habrás vivido
él/élla/usted habrá hablado habrá sabido habrá vivido
nosotros habremos hablado habremos sabido habremos vivido
vosotros habréis hablado habréis sabido habréis vivido
ellos/ellas/ustedes habrán hablado habrán sabido habrán vivido

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Czasu futuro perfecto używa się:

Przykład: Cuando vuelvas de vacaciones, yo ya habré vuelto a España – Kiedy wrócisz z wakacji, ja już wrócę do Hiszpanii.

  • W zdaniach wyrażających przypuszczenie, niepewność lub wątpliwość, które odnoszą się do przeszłości;

Przykład: ¿Lo habrá escrito por mi? – Czyżby napisał to dla mnie?

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Aleksandra Tesiorowska, Hiszpański : gramatyka kieszonkowa, Wydanie I, Warszawa: Wydawnictwo Edgard, 2019, ISBN 978-83-66053-64-9, OCLC 1088968304 [dostęp 2020-08-08].