Czesław Gawęda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Gawęda
Data urodzenia

12 lipca 1896

Data śmierci

1 maja 1979

Miejsce spoczynku

cmentarz Prądnik Czerwony

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi

Czesław Gawęda (ur. 12 lipca 1896, zm. 1 maja 1979) – polski żołnierz, nauczyciel.

Podczas I wojny światowej był żołnierzem Legionów Polskich w szeregach 1 pułku ułanów w składzie I Brygady. Używał pseudonimu „Wołoszyn”. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości brał udział w wojnie 1920.

Był nauczycielem. W latach 30. pełnił stanowisko kierownika szkoły w Hucie Stepańskiej[1]. Podczas II wojny światowej jego rodzina została uratowana przez sąsiada Ukraińca po napadzie UPA w nocy 13/14 kwietnia 1943 w trakcie rzezi wołyńskiej[2].

Zmarł 1 maja 1979. Został pochowany na cmentarzu Prądnik Czerwony 4 maja 1979 (kw. A8-IV-4)[3].

Grób Czesława Gawędy na Cmentarzu Prądnik Czerwony

Odznaczenia i ordery[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Huta Stepańska 09.06.1935 r. Rodzina Grendusów przed szkołą (zdjęcie)
  2. Romuald Niedzielko: Kresowa Księga Sprawiedliwych 1939–1945. T. 12: O Ukraińcach ratujących Polaków poddanych eksterminacji przez OUN i UPA. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2007, s. 50. ISBN 978-83-60464-61-8.
  3. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-16].
  4. Huta Stepańska. wolyn.ovh.org. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-17)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]