Czobanidzi
| 1335–1357 | |
| Stolica | |
|---|---|
| Ustrój polityczny | |
| Data powstania |
1335 |
| Data likwidacji |
1357 |
 Podział terytorium Ilchanidów | |
Czobanidzi (pers. Čūpānīān) – dynastia wywodząca się z mongolskiego klanu Suldus, który zasłynął w XIV-wiecznej Persji. Początkowo jej członkowie służyli u Ilchanidów, po upadku Ilchanatu de facto przejęli kontrolę nad terytorium Persji[1].
Dynastia panowała w latach 1335–1357 na terenach środkowo-zachodniej Persji, obecnego Azerbejdżanu, Arranu, częściowej Azji mniejszej i Mezopotamii[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
| Starożytny Iran | |
|---|---|
| Iran średniowieczny | |
| Iran nowożytny | |
| Iran współczesny |
