Dąb Chrobry w Nogacie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dąb Chrobry
pomnik przyrody ustanowiony w 1960 roku
Państwo

 Polska

Nazwa systematyczna

Quercus robur

Obwód

886 cm

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Dąb Chrobry”
Ziemia53°35′14,90″N 19°04′03,20″E/53,587472 19,067556

Dąb Chrobrypomnikowy dąb szypułkowy, rosnący w Nogacie (w powiecie grudziądzkim), za dworem.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

To drzewo z grubym pniem o obwodzie 886 cm (w 2013 roku)[1] oraz wysokości 17 m[2]. Jeszcze w latach 2007 oraz 2012 jego obwód wynosił 901 cm[3][2]. Niegdyś było to znacznie wyższe i grubsze drzewo. W publikacji Najstarsze drzewa w Polsce z 1992 roku, autorstwa dra. Cezarego Pacyniaka podano obwód 943 cm i wysokość - 27,5 m[4]. Pomiary te pochodzą, jak zaznaczył autor, sprzed 1984 roku[4]. W latach późniejszych Chrobry stracił większą część pnia, który został ucięty na wysokości 11 m[2].

Sędziwy dąb jest jednym z najgrubszych i najstarszych na terenie kraju[3][2].

Wiek tego dębu w 2016 roku wynosił około 619 lat[4].

Ochrona i stan zdrowotny[edytuj | edytuj kod]

Dąb jest w ostatnim stadium zamierania, pozbawiony kory pień jest całkowicie wypróchniały, z rozległym ubytkiem kominowym. Drzewo ponadto rozkładają grzyby, w tym ozorek dębowy, będący pod ochroną oraz szkodniki owadzie. Chrobry ma jedynie kilka gałęzi ulistnionych drobnymi liśćmi[3][2].

Zły stan wiekowego okazu jest spowodowany zaniedbaniami w pielęgnacji drzewa oraz czynniki losowe - odłamanie, prawdopodobnie przez wiatr, większej części kłody pnia i jej późniejsze przycięcie w ramach konserwacji przyspieszyło zamieranie Chrobrego[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Dąb Jan Kazimierz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Borkowski. Polskie drzewa. DALPO. s.135
  2. a b c d e f Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. 90 drzew. Okazy niezwykłe. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych. s.80
  3. a b c Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016. s.166
  4. a b c Cezary Pacyniak. Najstarsze drzewa w Polsce. PTTK Świat. s.?

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński: Drzewa Polski. Warszawa: PWN, 2016. ISBN 978-83-01-18438-4.
  • Krzysztof Borkowski: Polskie drzewa. Poznań: DALPO, 2014. ISBN 978-83-61766-08-7.
  • Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński: 90 drzew. Okazy niezwykłe. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2014. ISBN 978-83-63895-16-7.
  • Cezary Pacyniak: Najstarsze drzewa w Polsce. Warszawa: PTTK„Świat”, 1992. ISBN 83-7005-199-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]