Daniel Mider
| doktor habilitowany nauk społecznych | |
| Doktorat |
11 czerwca 2008 – nauki o polityce |
|---|---|
| Habilitacja |
11 lipca 2018 – nauki o polityce |
| Uczelnia | |
| Wydział | |
Daniel Dariusz Mider – polski politolog, doktor habilitowany nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się m.in. w kwestiach partycypacji politycznej w internecie, białego wywiadu, cyberterroryzmu i informatyki społecznej.
Kariera naukowa i zawodowa[edytuj | edytuj kod]
W dniu 11 czerwca 2008 r. uzyskał na ówczesnym Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podst. pracy Formy partycypacji politycznej w Internecie, której promotorem był Jan Błuszkowski[1]. 11 lipca 2018 r. na tym samym wydziale, noszącym już wówczas nazwę Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW, uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk społecznych w dyscyplinie nauk o polityce na podst. dorobku naukowego i rozprawy Polacy wobec przemocy politycznej. Studium typów postaw i ocen moralnych[1].
Był członkiem kadry naukowo-dydaktycznej Instytutu Nauk Politycznych UW, zaś po reorganizacji wydziału z 2019 r., w ramach której instytuty zostały zastąpione przez katedry, wszedł w skład zespołu Katedry Socjologii Polityki i Marketingu Politycznego[2].
Od 2001 r. pracuje równolegle w Centrum Badań Marketingowych "Indicator", którego jest wicedyrektorem[3]. Jest także założycielem Instytutu Badań nad Człowiekiem i Społeczeństwem im. Elżbiety Mider z d. Korzun. Posiada uprawnienia certyfikowanego informatyka śledczego[2].
Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]
W latach 90. XX w. był członkiem władz Unii Społeczno-Narodowej – partii politycznej inspirującej się m.in. myślą społeczną ruchu "Zadruga". USN rozwiązała się w 1997 roku[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Daniel Mider, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-03-17].
- ↑ a b Mider Daniel – Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych [online] [dostęp 2021-03-17] (pol.).
- ↑ Zespół - CBM Indicator [online], indicator.pl [dostęp 2021-03-17].
- ↑ Przemysław Witkowski, Wielka Aryjska Lechia, czyli nacjonaliści-neopoganie [online], KrytykaPolityczna.pl, 8 października 2018 [dostęp 2023-01-17] (pol.).