David Rockefeller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Rockefeller
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1915
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

20 marca 2017
Pocantico Hills

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca

Odznaczenia
Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone)

David Rockefeller (ur. 12 czerwca 1915 w Nowym Jorku, zm. 20 marca 2017 w Pocantico Hills[1]) – amerykański przemysłowiec, zwany był „królem nafty”, gdyż poprzez swoje firmy był większościowym udziałowcem Chevron i ExxonMobil (wcześniej pod nazwą Standard Oil). Jego majątek w momencie śmierci szacowano na około 3 mld dolarów, ale ze względu na strukturę aktywów kontrolowanych przez fundusze Rockefeller Brothers Fund i Fundację Rockefellera prawdziwa wartość jest nieznana[2]. Jeden z pomysłodawców utworzenia kompleksu World Trade Center w Nowym Jorku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Johna D. Rockefellera młodszego i wnukiem Johna D. Rockefellera – wielkich potentatów przemysłu paliwowego. Urodził się w Nowym Jorku, przy 10 West 54th Street; w willi swojego ojca, który zgromadził w niej duże ilości zabytków historycznych. W dzieciństwie spędzał wiele czasu w ogromnej rodzinnej posiadłości Pocantico. W 1936 r. ukończył studia na Uniwersytecie Harvarda, a 4 lata później uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych Uniwersytetu Chicagowskiego za pracę doktorską pt. Unused Resources and Economic Waste (Niewykorzystane zasoby i odpady gospodarcze).

Podczas II wojny światowej służył w wywiadzie wojskowym we Francji i w Afryce Północnej[3]. W latach 1949–1985 był dyrektorem Council on Foreign Relations (CFR), która w 1921 r. wyodrębniła się z brytyjskiego Królewskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. Jednak przed tym brał udział w obradach tej organizacji w latach 1946–1947 jako sekretarz Grupy Studyjnej CFR w sprawie odbudowy Europy Zachodniej. Skutkiem tego był znany z historii Plan Marshalla. W 1946 r. wszedł w skład personelu Chase National Bank, który w 1955 r. przekształcił się w Chase Manhattan Bank. W latach 1969–1981 był prezesem i dyrektorem wykonawczym (do 1980 r.) tego banku, który obecnie nosi nazwę JPMorgan Chase & Co. W 1981 r. został członkiem Międzynarodowego Komitetu Doradczego banku. Wraz ze Zbigniewem Brzezińskim założył w 1973 r. Komisję Trójstronną. David Rockefeller był honorowym prezesem Council on Foreign Relations.

Pracował jeszcze w wieku 101 lat. Zmarł we śnie 20 marca 2017 roku z powodu niewydolności serca[3].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Ożenił się z Margaret „Peggy” McGrath (28 września 1915 – 26 marca 1996) 7 września 1940 roku. Margaret była córką prominentnego partnera firmy prawniczej z Wall Street. Mieli 6 dzieci oraz, od 2002 roku, 10 wnucząt.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Unused Resources and Economic Waste, Doctoral dissertation, University of Chicago Press, 1941;
  • Creative Management in Banking, „Kinsey Foundation Lectures” series, New York: McGraw-Hill, 1964;
  • New Roles for Multinational Banks in the Middle East, Cairo, Egypt: General Egyptian Book Organization, 1976;
  • Memoirs. New York: Random House, 2002. ISBN 0-679-40588-7.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jonathan Kandell, David Rockefeller, Philanthropist and Head of Chase Manhattan, Dies at 101, „The New York Times”, 20 marca 2017, ISSN 0362-4331 [dostęp 2017-03-20].
  2. Jules Abels, The Rockefeller Billions, Macmillan, 1965, s. 344.
  3. a b David Rockefeller nie żyje - filantrop i miliarder miał 101 lat [online], Onet.pl, 20 marca 2017 [dostęp 2017-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-20].
  4. Echols 1989 ↓, s. 158,163,211.
  5. Female Liberation: A Radical Feminist Organization records [online], Northeastern University Archives and Special Collections [zarchiwizowane z adresu 2009-03-02] (ang.).
  6. Santora, Marc, „Richard Rockefeller Killed in New York Plane Crash”, New York Times, June 13, 2014' retrieved June 13, 2014.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]