David di Donatello za najlepszą muzykę filmową
David di Donatello za najlepszą muzykę – nagroda filmowa przyznawana corocznie, jako jedna z kategorii w ramach włoskiej nagrody filmowej David di Donatello. Była wręczana już od roku 1975, z wyjątkiem lat – 1979 i 1980, kiedy nagrody w tej kategorii nie przyznano. Praktykę ogłaszania również filmów nominowanych do tego wyróżnienia wprowadzono od roku 1981[1].
Najwięcej nagród David di Donatello za najlepszą muzykę (9) zdobył kompozytor Ennio Morricone. Następni w kolejności to: Nicola Piovani, Armando Trovajoli i Franco Piersanti z 3 zwycięstwami każdy.
Laureaci i nominowani[edytuj | edytuj kod]
Laureaci zostali zaznaczeni przez wytłuszczenie.
Lata 1975–1979[edytuj | edytuj kod]
- 1975: Piero Piccioni – Porwani zrządzeniem losu przez wody lazurowego sierpniowego morza (Travolti da un insolito destino nell'azzurro mare d'agosto)[2][3]
- 1976: Franco Mannino – Niewinne (L’innocente)[2][4]
- 1977: Nino Rota – Casanova (Il Casanova di Federico Fellini)[2][5]
- 1978: Armando Trovajoli – Mogliamante[2][6]
- 1979: nie przyznano
Lata 1980–1989[edytuj | edytuj kod]
- 1980: nie przyznano
- 1981[2][7]
- Fiorenzo Carpi – Eugenio (Voltati Eugenio)
- Ennio Morricone – Bianco, rosso e Verdone
- Piero Piccioni – Trzej bracia (Tre fratelli)
- Riz Ortolani – Pozwól mi śnić (Aiutami a sognare)
- 1982[2][8]
- Lucio Dalla i Fabio Liberatori – Borotalco
- Fiorenzo Carpi – Poszukiwany Jezus (Cercasi Gesù)
- Carlo Rustichelli – Bosco d’amore
- 1983[2][9]
- Angelo Branduardi – Bądźcie dobrzy, jeśli potraficie (State buoni se potete)
- Nicola Piovani – Noc świętego Wawrzyńca (La notte di San Lorenzo)
- Armando Trovajoli – Noc w Varennes (La nuit de Varennes)
- 1984[2][10]
- Armando Trovajoli i Vladimir Cosma – Bal (Le bal)
- Gianfranco Plenizio – A statek płynie (E la nave va)
- Francesco De Gregori – Flirt
- 1985[2][11]
- Carlo Savina – Sycylijski łącznik (Pizza Connection)
- Nicola Piovani – Chaos (Kaos)
- Riz Ortolani – Nas troje (Noi tre)
- 1986[2][12]
- Riz Ortolani – Dzień rozdania dyplomów (Festa di laurea) ex aequo
- Nicola Piovani – Ginger i Fred (Ginger e Fred) ex aequo
- Armando Trovajoli – Makaroniarze (Maccheroni)
- 1987[2][13]
- Armando Trovajoli – Rodzina (La famiglia)
- Riz Ortolani – Prezent pod choinkę (Regalo di Natale)
- Giovanna Salviucci Marini – Historia miłosna (Storia d’amore)
- 1988[2][14]
- Ennio Morricone – Złote okulary (Gli occhiali d’oro)
- Nicola Piovani – Jutro się zdarzy (Domani accadrà)
- Francis Lai – Oczy czarne (Oci ciornie)
- 1989[2][15]
- Ennio Morricone – Cinema Paradiso (Nuovo Cinema Paradiso)
- Vangelis – Franciszek (Francesco)
- Armando Trovajoli – Splendor
Lata 1990-1999[edytuj | edytuj kod]
- 1990[2][16]
- Claudio Mattone – Scugnizzi
- Mario Nascimbene – Blue Dolphin - l'avventura continua
- Riz Ortolani – Historia o chłopcach i dziewczętach (Storia di ragazzi e di ragazze)
- Nicola Piovani – Głos księżyca (La voce della luna)
- Armando Trovajoli – Która godzina? (Che ora è?)
- 1991[2][17]
- Ennio Morricone – Wszyscy mają się dobrze (Stanno tutti bene)
- Armando Trovajoli – Kapitan Fracasse (Il viaggio di Capitan Fracassa)
- Giancarlo Bigazzi i Marco Falagiani – Śródziemnomorska sielanka (Mediterraneo)
- Antonello Venditti – Szowiniści (Ultrà)
- Riz Ortolani – Nel giardino delle rose
- 1992[2][18]
- Franco Piersanti – Złodziej dzieci (Il ladro di bambini)
- Francesco De Gregori – Il muro di gomma
- Pino Daniele – Pensavo fosse amore... invece era un calesse
- 1993[2][19]
- Ennio Morricone – Lata dzieciństwa (Jona che visse nella balena)
- Ennio Morricone – Obstawa (La scorta)
- Riz Ortolani – Magnificat
- 1994[2][20]
- Nicola Piovani – Dziennik intymny (Caro diario)
- Federico De Robertis – Sud
- Nicola Piovani – Per amore, solo per amore
- 1995[2][21]
- Franco Piersanti – Lamerica
- Luis Bacalov – Listonosz (Il postino)
- Pino Donaggio – Un eroe borghese
- 1996[2][22]
- Manuel De Sica – Celuloid (Celluloide)
- Ennio Morricone – Sprzedawca marzeń (L’uomo delle stelle)
- Armando Trovajoli – Opowieść o ubogim młodzieńcu (Romanzo di un giovane povero)
- 1997[2][23]
- Paolo Conte – Błękitna strzała (La freccia azzurra)
- Luis Bacalov – Rozejm (La tregua)
- Carlo Crivelli – Książę Homburg (Il principe di Homburg)
- Federico De Robertis i Mauro Pagani – Nirvana
- Nicola Piovani – Moje pokolenie (La mia generazione)
- 1998[2][24]
- Nino D’Angelo – Tano da morire
- Franco Piersanti – La parola amore esiste
- Nicola Piovani – Życie jest piękne (La vita è bella)
- 1999[2][25]
- Ennio Morricone – 1900: Człowiek legenda (La leggenda del pianista sull'oceano)
- Ludovico Einaudi – Nie z tego świata (Fuori dal mondo)
- Luciano Ligabue – Radiofreccia
Lata 2000–2009[edytuj | edytuj kod]
- 2000[2][26]
- Ennio Morricone – Historia miłosna (Canone inverso – Making Love)
- Paolo Buonvino – Na zawsze Ty (Come te nessuno mai)
- Pivio i Aldo De Scalzi – Poza prawem: Historia Horsta Fantazzininiego (Ormai è fatta!)
- 2001[2][27]
- Nicola Piovani – Pokój syna (La stanza del figlio)
- Ennio Morricone – Malena (Malèna)
- Armando Trovajoli – Nieuczciwa konkurencja (Concorrenza sleale)
- 2002[2][28]
- Fabio Vacchi – Rzemiosło wojenne (Il mestiere delle armi)
- Luciano Ligabue – Da zero a dieci
- Giovanni Venosta – Płonąc na wietrze (Brucio nel vento)
- 2003[2][29]
- Andrea Guerra – Okna (La finestra di fronte)
- Banda Osiris – Balsamista (L'imbalsamatore)
- Pivio i Aldo De Scalzi – W razie czego (Casomai)
- Riz Ortolani – Serce gdzie indziej (Il cuore altrove)
- Nicola Piovani – Pinokio (Pinocchio)
- 2004[2][30]
- Banda Osiris – Pierwsza miłość (Primo amore)
- Ezio Bosso – Nie boję się (Io non ho paura)
- Andrea Guerra – Che ne sarà di noi
- Riz Ortolani – Świąteczny rewanż (La rivincita di Natale)
- Giovanni Venosta – Agata e la tempesta
- 2005[2][31]
- Riz Ortolani – Kiedy pojawią się dziewczyny (Ma quando arrivano le ragazze?)
- Paolo Buonvino – Kilka słów o miłości (Manuale d’amore)
- Pasquale Catalano – Skutki miłości (Le conseguenze dell'amore)
- Andrea Guerra – Święte serce (Cuore sacro)
- Franco Piersanti – Klucze do domu (Le chiavi di casa)
- 2006[2][32]
- Franco Piersanti – Kajman (Il caimano)
- Goran Bregović – Czas porzucenia (I giorni dell’abbandono)
- Paolo Buonvino – Opowieść kryminalna (Romanzo criminale)
- Negramaro (Fabio Barovero, Simone Fabroni, Roy Paci i Louis Siciliano) – La febbre
- Bruno Zambrini – Noc przed egzaminami (Notte prima degli esami)
- 2007[2][33]
- Ennio Morricone – Nieznajoma (La sconosciuta)
- Teho Teardo – Przyjaciel rodziny (L’amico di famiglia)
- Neffa – Saturno contro. Pod dobrą gwiazdą (Saturno contro)
- Franco Piersanti – Mój brat jest jedynakiem (Mio fratello è figlio unico)
- Fabio Vacchi – Sto gwoździ (Centochiodi)
- 2008[2][34]
- Paolo Buonvino – Cichy chaos (Caos calmo)
- Lele Marchitelli – Piano, solo
- Fausto Mesolella – Lascia perdere, Johnny!
- Teho Teardo – Dziewczyna z jeziora (La ragazza del lago)
- Giovanni Venosta – Pochmurne dni (Giorni e nuvole)
- 2009[2][35]
- Teho Teardo – Boski (Il divo)
- Bruno Zambrini – Ex
- Baustelle – Giulia nie wychodzi wieczorem (Giulia non esce la sera)
- Paolo Buonvino – Italians
- Pivio i Aldo De Scalzi – Si può fare
Lata 2010–2019[edytuj | edytuj kod]
- 2010[2][36]
- Ennio Morricone – Baaria (Baarìa)
- Marco Biscarini i Daniele Furlati – Człowiek, który nadejdzie (L’uomo che verrà)
- Carlo Virzì – Coś pięknego (La prima cosa bella)
- Pasquale Catalano – Mine vaganti. O miłości i makaronach (Mine vaganti)
- Carlo Crivelli – Zwycięzca (Vincere)
- 2011[2][37]
- Rita Marcotulli i Rocco Papaleo – Basilicata coast to coast
- Umberto Scipione – Witaj na południu (Benvenuti al Sud)
- Teho Teardo – Il gioiellino
- Fausto Mesolella – Into Paradiso
- Hubert Westkemper – Wierzyliśmy (Noi credevamo)
- 2012[2][38]
- David Byrne – Wszystkie odloty Cheyenne’a (This Must Be the Place)
- Umberto Scipione – Benvenuti al Nord
- Giuliano Taviani i Carmelo Travia – Cezar musi umrzeć (Cesare deve morire)
- Franco Piersanti – Habemus Papam: mamy papieża (Habemus Papam)
- Pasquale Catalano – Magnifica presenza
- 2013[2][39]
- Ennio Morricone – Koneser (La migliore offerta)
- Alexandre Desplat – Reality
- Mauro Pagani – Syberyjska edukacja (Educazione siberiana)
- Franco Piersanti – Ja i ty (Io e te)
- Teho Teardo – Diaz (Diaz – Don't Clean Up This Blood)
- 2014[2][40]
- Pivio i Aldo De Scalzi – Song'e Napule
- Pasquale Catalano – Zapnijcie pasy (Allacciate le cinture)
- Lele Marchitelli – Wielkie piękno (La grande bellezza)
- Umberto Scipione – Sotto una buona stella
- Carlo Virzì – Kapitał ludzki (Il capitale umano)
- 2015[2][41]
- Giuliano Taviani – Ciemne dusze (Anime nere)
- Nicola Piovani – Złaknieni (Hungry Hearts)
- Sascha Ring – Cudowny młodzieniec (Il giovane favoloso)
- Ezio Bosso, Federico De Robertis – Il ragazzo invisibile
- Paolo Fresu – I znów zazielenią się łąki (Torneranno i prati)
- 2016[2][42]
- David Lang – Młodość (Youth)
- Alexandre Desplat – Pentameron (Il racconto dei racconti)
- Ennio Morricone – Korespondencja (La corrispondenza)
- Michele Braga i Gabriele Mainetti – Lo chiamavano Jeeg Robot
- Paolo Vivaldi i Alessandro Sartini – Nie bądź złym (Non essere cattivo)
- 2017[2][43]
- Enzo Avitabile – Nierozłączne (Indivisibili)
- Carlo Crivelli – Słodkich snów (Fai bei sogni)
- Carlo Virzì – Zwariować ze szczęścia (La pazza gioia)
- Franco Piersanti – La stoffa dei sogni
- Andrea Farri – Italian Race (Veloce come il vento)
- 2018[2][44]
- Pivio i Aldo De Scalzi – Miłość i kule (Ammore e malavita)
- Antonio Fresa i Luigi Scialdone – Gatta Cenerentola
- Franco Piersanti – Czułość (La tenerezza)
- Pasquale Catalano – Neapol spowity tajemnicą (Napoli velata)
- Gatto Ciliegia contro il Grande Freddo – Nico, 1988
- 2019[2][45]
- Apparat i Philipp Thimm – Capri-Revolution
- Nicola Piovani – W domu wszystko ok. (A casa tutti bene)
- Nicola Tescari – Euforia (Euforia)
- Lele Marchitelli – Oni (Loro)
- Mokadelic – Sześć dni z życia (Sulla mia pelle)
Lata 2020–2029[edytuj | edytuj kod]
- 2020[2][46]
- Orchestra di piazza Vittorio – Il flauto magico di piazza Vittorio
- Andrea Farri – Pierwszy król (Il primo re)
- Nicola Piovani – Zdrajca (Il traditore)
- Dario Marianelli – Pinokio (Pinocchio)
- Thom Yorke – Suspiria
- 2021:
- Gatto Ciliegia contro il Grande Freddo i Downtown Boys – Panna Marx (Miss Marx)
- Nicola Piovani – Hammamet
- Niccolò Contessa – I predatori
- Michele Braga – L’incredibile storia dell’Isola delle Rose
- Pivio i Aldo De Scalzi – Non odiare
- Marco Biscarini i Daniele Furlati – Chciałem się ukrywać (Volevo nascondermi)
- 2022:
- Nicola Piovani – I fratelli De Filippo
- Dan Romer i Benh Zeitlin – A Chiara
- Verdena – America Latina
- Pasquale Scialò – Ariaferma
- Pivio i Aldo De Scalzi – Diabolik
- Michele Braga i Gabriele Mainetti – Freaks Out
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Accademia del Cinema Italiano, Cronologia dei Premi David di Donetello [online], daviddidonatello.it [dostęp 2020-06-16].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar Accademia del Cinema Italiano, Premi David di Donatello – Vincitori [online], daviddidonatello.it [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1975 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1976 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello tytuł – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1978 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1981 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1982 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1983 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1984 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1985 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1986 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1987 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1988 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1989 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1990 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1991 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1992 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1993 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1994 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1995 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1996 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1997 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1998 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 1999 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2000 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2001 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2002 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2003 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2004 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2005 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2006 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2007 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2008 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2009 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2010 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2011 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2012 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2013 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2014 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2015 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2016 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2017 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2018 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2019 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].
- ↑ David di Donatello 2020 – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2020-06-16].