Diecezja brugijska

Diecezja brugijska
Państwo	Belgia
Prowincja	Flandria Zachodnia
Siedziba	Brugia
Data powołania	12 maja 1559
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Metropolia	mecheleńsko-brukselska
Katedra diecezjalna	Katedra Świętego Zbawiciela w Brugii
Biskup diecezjalny	Lodewijk Aerts
Biskup senior	Roger Vangheluwe
	Dane statystyczne (2021)
Liczba wiernych; • odsetek wiernych	851 899; 70,7%
Liczba kapłanów; • w tym diecezjalnych; • w tym zakonnych	469; 339; 130
Liczba osób zakonnych	1 111
Liczba dekanatów	19
Liczba parafii	339
Powierzchnia	3 144 km²
	; Diecezja brugijska na tle Belgii
	51°12′20,0″N 3°13′17,9″E/51,205556 3,221639
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Diecezja brugijska (łac.: Dioecesis Brugensis, niderl.: Bisdom Brugge) – katolicka diecezja belgijska położona w zachodniej części kraju, obejmująca swoim zasięgiem prowincję Flandria Zachodnia. Siedziba biskupa znajduje się w katedrze Świętego Zbawiciela w Brugii.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze biskupstwo[edytuj | edytuj kod]

Diecezja brugijska została założona z inicjatywy króla hiszpańskiego i władcy Niderlandów Filipa II Habsburga 12 maja 1559 z wydzielenia prowincji antwerpskiej z diecezji Tournai przez papieża Pawła IV. Została ona podporządkowana metropolii mecheleńskiej.

29 listopada 1801 papież Pius VII bullą Qui Christi Domini vices skasował diecezję brugijską, przyłączając jej terytorium do diecezji gandawskiej.

Drugie biskupstwo[edytuj | edytuj kod]

Po ogłoszeniu niepodległości przez Belgię w 1830 trwały prace nad reaktywacją diecezji, które poprzedziło powołanie 17 grudnia 1832 wikariatu apostolskiego Zachodniej Flandrii, przekształconego 27 maja 1834 w diecezję brugijską.