Doniecki Akademicki Obwodowy Teatr Dramatyczny
47°05′46″N 37°32′55″E/47,096111 37,548611 Gmach teatru w 2020 r. | |
| Data powstania |
1878 |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
Położenie na mapie obwodu donieckiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 47°05′46″N 37°32′55″E/47,096111 37,548611
| |
| Strona internetowa | |
Doniecki Akademicki Obwodowy Teatr Dramatyczny (ukr. Донецький академічний обласний драматичний театр, ros. Донецкий академический областной драматический театр) – teatr w Mariupolu, zniszczony 16 marca 2022 r. w wyniku rosyjskiego bombardowania.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1847 r. do Mariupola dotarły pierwsze wędrowne trupy teatralne, a lokalny teatr został założony w 1878 r. przez syna zamożnego kupca Wasilija Szapowałowa. Pierwszy budynek teatralny z widownią dla 800 osób otwarto w 1887 r. Jedną z pierwszych wystawionych sztuk była komedia Rewizor Nikołaja Gogola. W teatrze występowali m.in. Marko Kropywnycki, Iwan Karpenko-Kary i Mychajło Starycki. W 1934 r. przemianowano go na Doniecki Teatr Muzyczno-Dramatyczny. W 1947 r. został zamknięty, ale wznowił działalność w 1959 r. jako Doniecki Obwodowy Teatr Dramatyczny z siedzibą w Mariupolu. 2 listopada 1960 otwarto nowy gmach, w którym w 1978 r. odbyły się uroczystości 100-lecia teatru. W 2007 r. z inicjatywy ministra kultury i turystyki teatr otrzymał status akademicki[1].
Atak lotniczy na teatr w 2022 r.[edytuj | edytuj kod]
Teatr zawiesił działalność 24 lutego 2022 r. z powodu rosyjskiej inwazji na Ukrainę. W trakcie oblężenia Mariupola był wykorzystywany jako schronienie dla mieszkańców oraz uchodźców z pobliskich miejscowości, których mieszkania i domy zostały zniszczone w wyniku rosyjskich nalotów, głównie kobiet i dzieci[2]. Około 12 marca na placu po dwóch stronach budynku namalowano duże, widoczne z powietrza napisy „Dieti” (ros. „dzieci”), aby oznaczyć go jako obiekt cywilny[3].
Rano 16 marca 2022 r. teatr został zniszczony w wyniku bezpośredniego trafienia naprowadzaną laserowo bombą lotniczą, prawdopodobnie KAB-500L[4]. W chwili ataku wewnątrz mogło znajdować się od 800 do 1300 osób[5]. Według mera Mariupola, Wadyma Bojczenki, 19 marca w podziemiach teatru wciąż mogło znajdować się ponad 1000 osób[6]. 25 marca Rada Miasta Mariupol poinformowała, że w wyniku bombardowania teatru zginęło ok. 300 osób[7].
Dario Franceschini, włoski minister kultury, zadeklarował pomoc Włoch przy odbudowie teatru, gdy tylko będzie to możliwe[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sylwia Król: Teatr w Mariupolu. Symbol miasta zbombardowany przez Rosjan. turystyka.wp.pl, 2022-03-17. [dostęp 2022-03-22].
- ↑ tas/kab: Teatr Dramatyczny w Mariupolu, miejsce ucieczki od bomb i katastrofy humanitarnej dla setek osób, głównie kobiet i dzieci. tvn24.pl, 2022-03-17. [dostęp 2022-03-22].
- ↑ akr//now: W Mariupolu Rosjanie zbombardowali teatr. Na zdjęciach satelitarnych przy budynku widać duże białe napisy „dzieci”.. tvn24.pl, 2022-03-16. [dostęp 2022-03-22].
- ↑ mag//az: „Matka szukała dzieci pod gruzami. Pięciolatka krzyczała: nie chcę umierać”. Byli w teatrze, gdy spadła bomba. tvn24.pl, 2022-03-25. [dostęp 2022-03-29].
- ↑ Ukraińskie media: pod gruzami zbombardowanego teatru w Mariupolu wciąż kilkaset osób. Trwa ostrzał. Akcja ratunkowa wstrzymana.. pap.pl, 2022-03-17. [dostęp 2022-03-22].
- ↑ Arkadiusz Grochot: Mariupol: Dramat ludzi uwięzionych pod ruinami teatru. Walki utrudniają akcję ratunkową. rmf24.pl, 2022-03-19. [dostęp 2022-03-22].
- ↑ Marta Gostkiewicz: Znana liczba ofiar bombardowania teatru w Mariupolu. „Okupant wiedział, gdzie uderza”. wiadomosci.wp.pl, 2022-03-25. [dostęp 2022-03-29].
- ↑ Włochy odbudują teatr w ukraińskim Mariupolu. Tak twierdzi włoski minister. rmfclassic.pl, 2022-03-18. [dostęp 2022-03-22].