Nadriczne (rejon tarnopolski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nadriczne
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

tarnopolski

Powierzchnia

1,3 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


793
610 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3548

Kod pocztowy

47544

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nadriczne”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Nadriczne”
Ziemia49°32′08″N 24°57′23″E/49,535556 24,956389

Nadriczne (ukr. Надрічне; do 1946 roku Dryszczów) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie tarnopolskim[1], nad rzeką Złota Lipa. W 2001 roku liczyła 793 mieszkańców.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1420 roku.

17 września 1939, w dniu agresji ZSRR na Polskę we wsi Dryszczów bojówkarze OUN rozbroili dwie drużyny żołnierzy WP, którzy od strony Złoczowa szukali przejścia przez wieś Koniuchy do granicy, a następnie wszystkich około 20 żołnierzy wymordowano w pobliskim lesie[2]. Miały tutaj także miejsce zbrodnie nacjonalistów ukraińskich na ludności cywilnej w okresie II wojny światowej[3]. 23 stycznia 1944 zabito 22 osoby, a w późniejszym czasie zamordowano jeszcze siedem[4].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się drewniana cerkiew pw. św. Jozafata z końca XVIII w., trójdzielna, na wysokiej podmurówce. Wejście przez obszerny, dwukondygnacyjny przedsionek ozdobiony krzywoliniowym szczytem. Wokół budynku biegną soboty ze stosunkowo wąskim okapem wspartym na drewnianych słupach[5]. We wsi zachował się także neogotycki kościół filialny parafii Buszcze[6] z początku XX w., współcześnie opuszczony[5].

Ludność wsi[edytuj | edytuj kod]

Ludność wsi przed II wojną światową[7]:

Rok Liczba mieszkańców ogółem Ukraińcy Polacy Żydzi
1900 787 664 124 9
1939 960 850 105 5

Współczesna ludność wsi wg używanego języka na podstawie spisu z 2001[8]:

Język Odsetek
język ukraiński 99,75%
język rosyjski 0,25%

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
  2. gazetawarszawska.com: Współpraca Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów z sowieckim NKWD. [dostęp 2017-06-15]. (pol.).
  3. Kalendarz Pamięci Kresowej. [dostęp 2017-06-11].
  4. Projekt Buszcze: Pomorodowani w parafii Buszcze. 4 marca 2016. [dostęp 2017-06-15]. (pol.).
  5. a b Grzegorz Rąkowski: Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej: Podole. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, s. 367. ISBN 83-89188-46-5. [dostęp 2017-06-15].
  6. Genealogia Kresowa: Baza miejscowości kresowych. [dostęp 2017-06-15]. (pol.).
  7. Володимир Бемко (Vladimir Bemko). Статистика населення (Statystyki ludności), Статистика громад повіту Бережани // Бережанська земля. Історико-мемуарний збірник. – С. 49-56
  8. Розподіл населення за рідною мовою, Тернопільська область

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]