Dziura nad Jaskinią Śpiących Rycerzy II
49°15′00″N 19°55′27″E/49,249978 19,924128| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
5,5 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
1421 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
120 m |
| Ekspozycja otworów |
ku W |
| Data odkrycia |
nieznana |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-12.21 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′00″N 19°55′27″E/49,249978 19,924128
| |
Dziura nad Jaskinią Śpiących Rycerzy II – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w południowo-zachodnim zboczu Małego Giewontu, powyżej Jaskini Śpiących Rycerzy, w pobliżu Jaskini Śpiących Rycerzy Wyżniej, na wysokości 1421 metrów n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 5,5 metrów[1].
.jpg)
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi poziomy, niski i prosty korytarz zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym, a kończący wysoką, szczelinową salą z zawaliskiem[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre, nie ma na nich roślinności[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Nie wiadomo, kiedy i przez kogo jaskinia została odkryta. Jej pierwszy plan i opis sporządziła I. Luty przy pomocy T. Ostrowskiego w 1980 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-04-20] (pol.).