Eberhard Godt
 Konteradmiral
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1900 |
|---|---|
| Data śmierci |
13 września 1995 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1918–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Eberhard Friedrich Clemens Godt (ur. 5 sierpnia 1900, zm. 13 września 1995) – Konteradmiral, najwyższy rangą oficer sztabowy FdU, a następnie BdU großadmirała Karla Dönitza – dowódcy niemieckiej floty podwodnej.
Akademię morską Flensburg–Mürwik ukończył w październiku 1918 roku. Po odtworzeniu w 1935 roku niemieckiej floty podwodnej Dodt był zastępcą Dönitza jako FdU, później BdU, po objęciu przez großadmirała dowództwa całej floty w styczniu 1943 roku, Eberhard Godt przejął od admirała znaczną część obowiązków w zakresie prowadzenia operacji podwodnych, choć Dönitz zachował pozycje BdU i bezpośrednią kontrolę nad Ubootwaffe. Awans do stopnia kontradmirała uzyskał 1 marca 1943 roku. Po objęciu w 1945 roku przez Karla Dönitza funkcji prezydenta do kapitulacji Niemiec – BdU i dowódca Kriegsmarine. Po kapitulacji aresztowany, po czym zwolniony. Został powołany jako świadek obrony Karla Dönitza w trakcie procesów norymberskich.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rainer Busch, Hans-Joachim Roll: German U-Boat Commanders of World War II. Annapolis: Naval Institute Press, 1 kwietnia 1999, s. 82-83. ISBN 1-55750-186-6.
- Jak Mallmann Showell: The U-Boat Century. Annapolis: Naval Institute Press, 2006, s. 190-192. ISBN 1-59114-892-8.
- Eberhard Friedrich Clemens Godt. uboat.net. [dostęp 2020-04-09]. (ang.).