Echoes (utwór Pink Floyd)

Echoes

Wykonawca utworu z albumu Meddle
Pink Floyd
Wydany	1971
Gatunek	Rock progresywny, rock psychodeliczny, muzyka awangardowa
Długość	23:30
Twórca	Roger Waters David Gilmour Nick Mason Rick Wright
Producent	Pink Floyd
Wydawnictwo	Columbia Records/Capitol

„Echoes” – ballada rockowa brytyjskiej grupy Pink Floyd, będąca finalnym utworem albumu Meddle, wydanego w 1971 roku. Dzieło uznawane jest zgodnie za jedno z największych dokonań zespołu. Na oryginalnym winylowym wydaniu zajmuje całą stronę B.

„Echoes” należy do najdłuższych kompozycji Pink Floyd (23:31), zaraz po Atom Heart Mother (23:39) i połączonych częściach Shine on You Crazy Diamond (26:01). W przeciwieństwie do nich nie jest formalnie podzielone na kilka części, chociaż linia melodyczna i charakter piosenki jest bardzo zmienny, a sam utwór powstał na bazie wielu odrębnych pomysłów muzycznych członków grupy.

„Echoes” pojawia się również w skróconej wersji na składance Echoes: The Best of Pink Floyd, a także (podzielone na dwie części) w filmie Pink Floyd: Live at Pompeii.

Utwór jest jedną z najciekawszych i najbardziej różnorodnych muzycznie piosenek Pink Floyd. Tekst ma charakter poetycki, jest inspirowany pejzażem morskim.

We wczesnych przedstawieniach tego utworu słowa dotyczyły przestrzeni kosmicznej, dopiero później zostały zmienione.

Tytuł

Utwór zarówno w stadium produkcji jak i prezentacji miał kilka tytułów. Podczas pierwszego nagrania na Abbey Road, 4 stycznia 1971 powstała kolekcja fragmentów zatytułowana Nothing, parts 1 - 24. Podczas koncertu w Rzymie 20 czerwca 1971 roku basista zapowiada ją jako nowe dzieło o tytule "Return To The Son Of Nothing". Waters proponuje tytuł We Won the Double po tym, jak jego ukochany Arsenal F.C. wygrywa ligę i puchar. Podczas japońskiego tournée w sierpniu 1971 piosenka zostaje zapowiedziana jako Echoes (jeszcze przed wydaniem płytowym). Już po wydaniu płyty, Waters zapowiada ją w Niemczech Zachodnich jako Looking Through the Knothole in Granny's Wooden Leg, by dzień później, we Frankfurcie nad Menem zapowiedzieć ją jako The March of the Dambusters.

Przebieg utworu

Utwór zaczyna się od imitujących sonar dźwięków z organów Richarda Wrighta. Przypadkowe początkowo dźwięki przeradzają się w harmoniczny układ wzmocniony dodatkowo przez wchodzącą gitarę Davida Gilmoura. Później, po włączeniu się basu i perkusji, następują dwie zwrotki śpiewane przez Gilmoura i Wrighta.

Nastrój zmienia się po raz pierwszy w siódmej minucie. Linia basu i perkusji staje się wyraźniejsza, Gilmour i Wright grają naprzemiennie solówki na swoich instrumentach. W jedenastej minucie dźwięki instrumentów powoli cichną, pojawia się natomiast szum wiatru, odgłosy przypominające pieśń wielorybów, krakanie wron, ludzkie zawodzenie.

Około piętnastej minuty spośród pozamuzycznych dźwięków zaczyna wyłaniać się coda utworu – kilkuminutowy, narastający pasaż z udziałem wszystkich instrumentów. Znów pojawiają się odgłosy sonaru. W kulminacyjnym momencie wszystko się urywa i rozpoczyna się ostatnia zwrotka. W końcówce utworu wszystkie instrumenty powoli cichną i giną w narastającym szumie wiatru.

Synchronizacja z Odyseją Kosmiczną

Wielu fanów Pink Floyd uważa, że utwór „Echoes” idealnie synchronizuje się z ostatnimi 24. minutami filmu 2001: Odyseja kosmiczna. Gdy utwór zacznie się odtwarzać w chwili pojawienia się napisu "Jupiter and beyond the infinite", odnosi się wrażenie, że piosenka została napisana specjalnie dla tego filmu, tak dobrze ilustruje wydarzenia na ekranie.

Stanley Kubrick, reżyser filmu 2001: Odyseja kosmiczna, wyraził chęć by zespół stworzył piosenkę, którą wykorzysta na końcu filmu. W trakcie zdjęć zmienił jednak zdanie uważając że wykorzystanie rockowej piosenki zniszczy podniosły charakter zakończenia, a cały film uczyni niespójnym. Ostatecznie Kubrick zrezygnował z usług zespołu. Co nie zmienia faktu że zespół już pracował nad utworem i zdaniem niektórych efektem tej pracy (po małym liftingu) stało się nagranie Echoes.

Synchronizacja z Czarnoksiężnikiem z Oz

Liczne grono fanów uważa, że nagranie „Echoes” jest również zsynchronizowane z filmem z 1939 roku pt. Czarnoksiężnik z krainy Oz, a dokładnie z początkowymi minutami filmu, w których główna bohaterka przenosi się z Kansas do magicznej krainy Oz.