Elektra (okeanida)
| okeanida | |
| |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Rodzeństwo | |
| Dzieci | |
Elektra drugie imię to Ozomene (gr. Ἠλέκτρα trb. Êlektrê) – w mitologii greckiej jedna z okeanid, córka tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy. Jej mężem był bóg zjawisk przyrodniczych na morzu Taumas[1]. Z tego związku narodziła Iris, uosobienie tęczy, i Hydaspes oraz demoniczne harpie, uosabiające gwałtowne porywy wiatru: Aello, Ocypete, Kelajno i Podarge[2]. Elektra jest boginią żywiołu wodnego, tą, która daje bursztyn, produkt morza bardzo ceniony przez starożytnych[3]. Jej drugie imię, Ozomene - „wiele gałęzi”, oznacza źródło tęczy sięgającej morza[4].
W mitologii greckiej występuje kilka postaci o imieniu Elektra.
W kulturze[edytuj | edytuj kod]
- Nonnos z Panopolis, Dionysiaca 26.350 ff
- Hezjod, Theogonia 265, 349;
- Pauzaniasz, Wędrówki po Helladzie
- Apollonios z Rodos, Argonautyki
- Pseudo-Apollodoros z Aten, Biblioteka
- Hymny homeryckie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Smith 1884 ↓, s. 8.
- ↑ Kumaniecki 1990 ↓, s. 222.
- ↑ Graves 1992 ↓, s. 123.
- ↑ Aaron J. Atsma: Elektra. Theoi Project. [dostęp 2019-04-26]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- James B. Greenough: The Bucolics, Aeneid, and Georgics by Virgil. Boston: Ginn & Co., 1900.
- Robert Graves: Mity greckie. Warszawa: PIW, 1992. ISBN 83-06-02284-X.
- William Smith: Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Tom 2. New York: Harper & Brothers, 1884, s. 9.
- Pod redakcją Kazimierza Kumanieckiego: Mała Encyklopedia Kultury Antycznej. Warszawa: PIW, 1990, s. 222.