Elise Barensfeld
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1820 |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Elise Barensfeld, dokładniej Juliane Katharine Elisabet Barensfeld (ur. 27 stycznia 1796 w Ratyzbonie, zm. po 1820) – niemiecka sopranistka. Od dwunastego roku życia koncertowała z Johannem Nepomukiem Mälzlem – niemieckim wynalazcą i przyjacielem Ludwiga van Beethovena. Mieszkała z Mälzlem w Wiedniu do siedemnastego roku życia. W 2012 r. Rita Steblin twierdziła, że być może Beethoven dla niej napisał utwór „Dla Elizy”.
Życie i kariera[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Ratyzbonie w Bawarii. Często nazywano ją Elise, uważano ją za cudowne dziecko. Pierwsze lekcje śpiewu otrzymywała w rodzinnym mieście od Johanna Franza Xawera Sterkela (1750–1817), który zadedykował jej swoje dwie pieśni z dwunastego zbioru pieśni. „Mädchen mit der Silberstimme” (Dziewczyna ze srebrnym głosem), „Schön ist einer Rose jugendliche Knospe” (Piękny jest różany młodzieńczy pąk) tekst do tych dwóch pieśni napisał Josef M. von Koller. W wieku 12 lat koncertowała z mechanikiem z Ratyzbony Johannem Nepomukiem Mälzlem, który wynalazł metronom i był przyjacielem Ludwiga van Beethovena. Lekcje śpiweu kontynuowała od 1809 r. w Wiedniu u Antonina Salieri. Mieszkała z Mälzlem, dopóki nie opuściła Wiednia w 1813 r. w wieku siedemnastu lat. Występowała jako solistka w 1812 r. na koncercie w Gesellschaft der Musikfreunde w Wiedniu. Nie wiadomo nic o jej życiu po 1820 r. Muzykolog Rita Steblin twierdzi, że Beethoven dla niej napisał utwór „Dla Elizy”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Koch, Juan Martin (15 listopada 2011). „War Mälzels Sängerin auch Beethovens „Elise”? Die kanadische Musikforscherin Rita Steblin ist Elise Barensfeld auf der Spur” (niem.). Neue Musikzeitung.
- Allgemeine Musikalische Zeitung vom März 1809, s. 366
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Literature by and about Elise Barensfeld w katalogu German National Library
- War Mälzels Sängerin auch Beethovens „Elise“? (Neue Musikzeitung online)