Enrique Gori Molubela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Enrique Gori Molubela (ur. 13 listopada 1923[1], zm. 22 czerwca 1972[2]) – polityk z Gwinei Równikowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Batete na wyspie Bioko[3]. Pochodził z grupy etnicznej Bubi[4]. Odebrał podstawową edukację w mieście San Carlos (dzisiejsza Luba)[5], następnie wstąpił do seminarium duchownego w Banapie[6]. Związał się tam z zaczątkami ruchu niepodległościowego. Wydalony z seminarium, wraz z Atanasiem Ndongo, za zorganizowanie strajku domagającego się lepszego odżywiania i ogólnej poprawy warunków w placówce (1951)[7]. Na krótko aresztowany[8], wyjechał następnie do Hiszpanii, podejmując ostatecznie nieukończone studia na wydziale prawa madryckiego Uniwersytetu Complutense[9]. Podczas pobytu w metropolii zaangażowany w działalność Ruchu Wyzwolenia Narodowego Gwinei Równikowej (Movimiento Nacional de Liberación de Guinea Ecuatorial, MONALIGE), krótko później przeszedł wszakże na bardziej umiarkowane pozycje polityczne. Po powrocie do Gwinei, 4 listopada 1963, na łamach pisma Ébano opowiedział się za autonomią, i jednocześnie przeciwko przedwczesnej niepodległości[10].

Stopniowo wszedł do wąskiej grupy gwinejskiej inteligencji ściśle współpracującej z administracją kolonialną. W październiku 1966 spotkał się z Francisco Franco w pałacu El Prado. W tym samym miesiącu został odznaczony hiszpańskim Orderem Afryki[11]. Przewodniczył deputacji prowincjonalnej Fernando Poo (1964-1968)[12], jednocześnie posłował do frankistowskich Kortezów[13]. Od maja 1964[14] do czerwca 1965 przewodniczył autonomicznemu parlamentowi Gwinei Hiszpańskiej, następnie był jego wiceprzewodniczącym. Brał udział w pracach Konferencji Konstytucyjnej Gwinei Równikowej (1967-1968). Początkowo uznawany za jednego z umiarkowanych liderów swojej grupy etnicznej, później zbliżył się do środowisk separatystycznych[15]. Opowiadał się przeciwko powołaniu jednego organizmu państwowego, łączącego zarówno Bubich jak i Fangów. Apelował do władz hiszpańskich o ochronę Bubich przed brutalnością Fangów[16].

W pierwszych wyborach parlamentarnych po uzyskaniu niepodległości (1968) uzyskał mandat deputowanego do parlamentu. W grudniu 1968 przewodniczył gwinejskiej delegacji na Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych, krótko po przyjęciu kraju do ONZ[17]. Podczas kryzysu dyplomatycznego między Gwineą Równikową a Hiszpanią (1969) został aresztowany. Ostatecznie, w grudniu 1970, wraz z szeregiem innych polityków[18], skazany w procesie pokazowym na 25 lat więzienia za współudział w próbie zamachu stanu z marca 1969[19][20].

Został zamordowany w więzieniu w Bacie. Hospital Enrique Gori Molubela w Lubie został nazwany na jego cześć[21].

W czerwcu 1965 w Madrycie poślubił Esperanzę Jones Dougan[22]. Był wujem hiszpańskiej polityk Rity Bosaho[23].

Opublikował Etnología de los bubis (1955)[24], interesował się również środowiskiem naturalnym rodzinnej wyspy, współpracował w tym zakresie z naukowcami i instytucjami badawczymi z Hiszpanii. Przyczynił się do powstania Centrum Agrobiologii i Entomologii Gwinei Hiszpańskiej[25]. Znany ze zdolności oratorskich i polemicznych, pozostawił po sobie szereg artykułów publikowanych w prasie hiszpańskiej[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ La proeza de la primera mujer negra (de Podemos) en las Cortes y su tío, que estuvo en las de Franco. elmundo.es. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  2. ↑ Cronología de Guinea Ecuatorial: 1950 / 1979 De la independencia al juicio contra Macías. angelfire.com. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  3. ↑ Recordando al honorable Enrique Gori Molubela. editorialabiertafaia.com. s. 1. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  4. ↑ Rita Bosaho, mano derecha de Irene Montero, primera diputada afroespañola y sobrina de franquista. elmundo.es. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  5. ↑ «Enrique Gori». Número especial de “La Verdad”, órgano de prensa de CPDS, sobre los 50 años de Independencia de Guinea Ecuatorial. CPDS. asodeguesegundaetapa.org. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  6. ↑ Quelques personnalités historiques de la Guinée équatoriale. france-guineeequatoriale.org. [dostęp 2020-09-11]. (fr.).
  7. ↑ Recordando al honorable Enrique Gori Molubela. editorialabiertafaia.com. s. 1. [dostęp 2020-09-13]. (hiszp.).
  8. ↑ LA GUINEA ECUATORIAL:REMINISCENCIA HISTÓRICA,EXPERIENCIA DE LAS LUCES Y DE LAS SOMBRAS DE UN PROYECTO POLÍTICO. hofstra.edu. s. 2. [dostęp 2020-09-12]. (hiszp.).
  9. ↑ a b Recordando al honorable Enrique Gori Molubela. editorialabiertafaia.com. s. 2. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  10. ↑ España, la colonia de Guinea. pressreader.com. [dostęp 2020-09-12]. (hiszp.).
  11. ↑ Rita Bosaho, right hand of Irene Montero, first Afro-Spanish deputy and Franco's niece. tellerreport.com. [dostęp 2020-09-11]. (ang.).
  12. ↑ Recordando al honorable Enrique Gori Molubela. editorialabiertafaia.com. s. 2. [dostęp 2020-09-12]. (hiszp.).
  13. ↑ Bosaho, nueva directora de Diversidad Racial: anticapitalista y en contra de "los privilegios de los blancos". libremercado.com. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  14. ↑ Alicia Campos Cerrano: Política exterior, cambio normativo internacional y surgimiento del estado postcolonial: LA DESCOLONIZACIÓN DE GUINEA ECUATORIAL (1955-1968). s. 264.
  15. ↑ Alicia Campos Cerrano: Política exterior, cambio normativo internacional y surgimiento del estado postcolonial: LA DESCOLONIZACIÓN DE GUINEA ECUATORIAL (1955-1968). s. 268.
  16. ↑ ACTA DE LA SEXTA SESIÓN PLENARIA. SEGUNDA FASE. asodegue.org. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  17. ↑ Recordando al honorable Enrique Gori Molubela. editorialabiertafaia.com. s. 3. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  18. ↑ La guinea de Macías. El despertar del monstruo. librodenotas.com. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  19. ↑ La primera diputada negra de la democracia en España milita por la igualdad. eltelegrafo.com.ec. [dostęp 2020-09-13]. (hiszp.).
  20. ↑ La verdad ÓRGANO INFORMATIVO DE CONVERGENCIA PARA LA DEMOCRACIA SOCIALEDICIÓN ESPECIAL: 50 AÑOS DE INDEPENDENCIA NACIONAL. cpdsge.org. s. 11. [dostęp 2020-09-13]. (hiszp.).
  21. ↑ Los hijos de Gabriel. granma.cu. [dostęp 2020-09-13]. (hiszp.).
  22. ↑ Recordando al honorable Enrique Gori Molubela. editorialabiertafaia.com. s. 2. [dostęp 2020-09-13]. (hiszp.).
  23. ↑ La alicantina Rita Bosaho forma parte de la lista de Pablo Iglesias en las primarias para las Generales. 20minutos.es. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  24. ↑ Enrique Gori LA VERDAD. cpdsge.org. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
  25. ↑ Expediciones, recolecciones y estudios de Lepidopterología en la isla de Bioko (Guinea Ecuatorial) (Insecta: Lepidoptera). redalyc.org. [dostęp 2020-09-11]. (hiszp.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Enrique_Gori_Molubela&oldid=66925917”