Erlend Bjøntegaard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erlend Bjøntegaard
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1990
Kongsberg

Klub

IL Beveren

Debiut w PŚ

28.11 2012, Östersund
(7. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

28.11 2012, Östersund
(7. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

21.01 2018, Anterselva (3. miejsce - b.masowy)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Canmore 2009 b. pościgowy
srebro Ruhpolding 2008 sprint
srebro Canmore 2009 sztafeta
brąz Nové Město 2011 sztafeta
Mistrzostwa Europy
złoto Duszniki-Zdrój 2021 szt. mieszana
złoto Arber 2022 sprint
złoto Lenzerheide 2023 sprint
złoto Duszniki-Zdrój 2021 b.indywidualny
srebro Nové Město 2014 sztafeta
srebro Duszniki-Zdrój 2017 szt. mieszana
srebro Lenzerheide 2023 b.pościgowy

Erlend Bjøntegaard (ur. 30 lipca 1990 w Kongsbergu) – norweski biathlonista, mistrz świata juniorów, czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, zwycięzca zawodów Pucharu IBU w biathlonie.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 2008 roku, kiedy wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Ruhpolding. Zdobył tam srebrny medal w sztafecie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Canmore zwyciężył w biegu pościgowym, a w sztafecie był drugi. Zdobył także brązowy medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Novym Mescie w 2011 roku.

W Pucharze Świata zadebiutował 28 listopada 2012 roku w Östersund, zajmując siódme miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął już 21 stycznia 2018 roku w Anterselvie, kończąc rywalizację w biegu masowym na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go tam jedynie Francuz Martin Fourcade i kolejny Norweg, Tarjei Bø.

W 2018 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, gdzie zajął piąte miejsce w sprincie, dziewiąte w biegu pościgowym oraz siódme w biegu masowym. Zdobył też między innymi srebrny medal na mistrzostwach Europy w Novym Mescie w 2014 roku oraz w sztafecie mieszanej na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach Europy w Dusznikach-Zdroju.

Po sezonie 2022/2023 postanowił zakończyć sportową karierę[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2018 Pjongczang nd. 5. 9. 7. nd. nd. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2016 Oslo 69. nd.
2019 Östersund 64. 7. 15. 22.
2020 Anterselva 35. 15.

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2008 Ruhpolding 13. 10. 14. nd. 2. nd. nd.
2009 Canmore 31. 2. 1. nd. 6. nd. nd.
2010 Torsby nd. 41. 36. nd. 9. nd. nd.
2011 Nové Město 6. 6. 4. nd. 3. nd. nd.

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2011 Ridnaun 20. 9. DNS nd. nd. nd. nd.
2014 Nové Město 5. 23. 18. nd. 2. nd. nd.
2015 Otepää 11. 17. 23. nd. nd. nd. nd.
2017 Duszniki-Zdrój 9. 15. 14. nd. nd. 2.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2012/2013 51.
2013/2014 63.
2014/2015 45.
2015/2016 44.
2016/2017 40.
2017/2018 26.
2018/2019 16.
2019/2020 12.
2020/2021 31.
2021/2022 48.
2022/2023 65.

Miejsca na podium indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 21 stycznia 2018 Włochy Anterselva Bieg masowy na 15 km 3. 0+1+0+1 40:18,6 + 5,1 Francja Martin Fourcade
2. 25 marca 2018 Rosja Tiumeń Bieg masowy na 15 km 2. 0+0+0+0 37:40,0 + 2,7 Rosja Maksim Cwietkow
3. 25 stycznia 2019 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 2. 0+0 23:53,9 + 17,5 Norwegia Johannes Thingnes Bø

Puchar IBU[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2010/2011 159
2011/2012 34
2012/2013 34
2020/2021 8
2021/2022 1.
2022/2023 15

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 10 marca 2012 Niemcy Altenberg Sprint na 10 km 1. 0+0 25:57.3 min
2. 2 lutego 2013 Włochy Martell Sprint na 10 km 1. 0+0 26:46.1 min
3. 3 lutego 2013 Włochy Martell Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 0+0+1+1 35:36.6 min
4. 23 listopada 2013 Szwecja Idre Sprint na 10 km 3. 0+1 24:16.2 min +14.3 s Timofiej Łapszyn
5. 30 listopada 2013 Norwegia Beitostølen Sprint na 10 km 3. 1+0 26:30.3 min +25.3 s Benedikt Doll
6. 6 stycznia 2014 Włochy Ridnaun Sprint na 10 km 1. 0+0 26:05.2 min

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sześciokrotny mistrz Europy kończy karierę. biathlon.pl. [dostęp 2023-03-24]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]