Eva Bexell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eva Bexell
Eva Agneta Magdalena Bexell
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1945
Åseda

Narodowość

szwedzka

Dziedzina sztuki

literatura

Eva Agneta Magdalena Bexell (ur. 26 marca 1945 w Åsedzie) – szwedzka pisarka powieści dla dzieci i młodzieży.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Eva urodziła się w 1945 r. w Åseda w Smalandii. Pochodzi ze znanej w Szwecji rodziny Bexell, z których wywodzi się wiele pokoleń kapłanów ze Smalandii. Jej ojciec był również kapłanem. Dorastała w Borgholm na wyspie Olandia w regionie Kalmar. Po śmierci ojca, trzynastoletnia wówczas Eva, przeprowadziła się z matką do Växjö, gdzie uczyła się w szkole dla dziewcząt. Po ukończeniu nauki pracowała jako rysownik, dziennikarka modowa i dziennikarka w prasie codziennej i tygodniowej, często jako freelancer[1][2].

Zadebiutowała w 1976 r. powieścią dla dzieci i młodzieży Prostens barnbarn, która zapoczątkowała serię o przychodach dwóch chłopców Antona i Carla. W 1978 r. ukazała się kontynuacja książki Kabalik hos morfar prosten, a w 1987 r. kolejna Opp och hoppa, morfar prosten. Dwie pierwsze części były emitowane przez rozgłośnię radiową, w których narratorką była szwedzka aktorka Margaretha Krook. W powieściach częstym motywem jest otoczenie małego miasteczka i wydarzenia z jej własnego dzieciństwa. Język w książkach Bexell ma lekki i dowcipny ton. Zarówno ojciec jak i wielu innych dochowanych, którzy odwiedzali jej rodzinę, Żal Evy z powodu utraty ojca powtarza się jako wspólny wątek w "Przyjaciel jest przyjacielem" (1980), chociaż dotyczy Andreasa, który stracił matkę. W 1983 r. wydała książkę Flickan i gullregnsträdet, w której jej brat był inspiracją przy tworzeniu postaci głównego bohatera Antona[2][3].

W 1988 r. otrzymała nagrodę BMF-Barnboksplaketten za książkę Opp och hoppa, morfar prosten przyznawaną przez Stowarzyszenie Księgarzy Szwedzkich (Svenska bokhandelsmedhjälpareföreningen – BMF)[4]. W 2003 r. otrzymała nagrodę literacką ustanowioną ku pamięci ku pamięci Astrid Lindgren – Emilpriset i przyznawaną corocznie przez Akademię Småland[5].

Książki Bexell przetłumaczono m.in. na język duński, fiński, norweski, niemiecki, angielski i japoński[2]. W 1989 r. z okazji urodzin pisarki opublikowano wydanie zbiorowe Boken om prostens barnbarn obejmujące wszystkie trzy części serii: Prostens barnbarn, Kalabalik hos morfar prosten i Opp och hoppa, morfar prosten z ilustracjami Karin Stjernholm Raeder[6][7][8][9].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • 1987 – BMF-Barnboksplaketten za książkę Opp och hoppa, morfar prosten[4]
  • 2003 – Emilpriset[5]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • 1976 – Prostens barnbarn
  • 1978 – Kalabalik hos morfar prosten
  • 1980 – En vän är en vän
  • 1983 – Flickan i gullregnsträdet
  • 1987 – Opp och hoppa, morfar prosten
  • 1989 – Olycksfågeln Evert
  • 1989 – Boken om morfar prosten
  • 1992 – Evert i ny knipa
  • 1998 – Ser du inte hur det ryker ur skorstenen?

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Karin Sjöberg: Bexell, Eva. Alex.se. [dostęp 2021-11-07]. (szw.).
  2. a b c Eva Bexell. Bonnier Carlsen. [dostęp 2021-11-06]. (szw.).
  3. Eva Bexell. NE Nationalencyklopedin. [dostęp 2021-11-06]. (szw.).
  4. a b BMF-barnboksplaketten. Biblioteken.fi. [dostęp 2021-11-06]. (szw.).
  5. a b Emilpriset. Smålands Akademi. [dostęp 2021-11-06]. (szw.).
  6. Boken om prostens barnbarn. Bonnier Carlsen. [dostęp 2021-11-06]. (szw.).
  7. Boken om prostens barnbarn. Adlibris.com. [dostęp 2021-11-06]. (szw.).
  8. Eva Bexell. Goodreads.com. [dostęp 2021-11-07]. (ang.).
  9. Boken om morfar prosten. Goodreads.com. [dostęp 2021-11-07]. (ang.).