Fallotoksyny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podstawowy szkielet fallotoksyn

Fallotoksyny – grupa silnie trujących organicznych związków chemicznych, występujących w muchomorach, głównie w muchomorze zielonawym (Amanita phalloides). Po dostaniu się do organizmu, uszkadzają wątrobę, nerki, śledzionę, serce i układ nerwowy.

Są to cykliczne oligopeptydy, zbudowane z siedmiu reszt aminokwasowych (o konfiguracji D i L), spiętych dodatkowym łącznikiem zawierającym grupę indolową i mostek siarkowy. Mają budowę zbliżoną do amanitotoksyn, dłuższych od fallotoksyn o jedną resztę aminokwasową.

Dotychczas wyizolowano sześć biologicznie aktywnych fallotoksyn. Do grupy fallotoksyn zaliczane są:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 127, ISBN 83-7183-240-0.