Favorite Story
 Ronald Colman, prowadzący program | |
| Rodzaj słuchowiska | |
|---|---|
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Scenariusz |
Jerome Lawrence |
| Reżyseria |
Jerome Lawrence |
| Muzyka |
Claude Sweeten |
| Główne role |
Ronald Colman (gospodarz od 1947) |
| Produkcja |
Jerome Lawrence |
| Liczba odcinków |
118 |
| Długość |
30 minut |
| Premierowe emisje radiowe | |
| Stacja radiowa | |
| Data premiery |
25 czerwca 1946 |
| Lata emisji |
1946–1949 |
Favorite Story – amerykańska antologia radiowa, dystrybuowana na szczeblu krajowym przez Ziv Company w latach 1946–1949. Emitowany co tydzień program w stacji KFI z Los Angeles w Kalifornii przedstawiał wybraną przez znaną osobistość adaptację powieści, zaliczaną do klasyki literatury. Gospodarzem, od 1947, był aktor Ronald Colman.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Format[edytuj | edytuj kod]
Każdy odcinek Favorite Story zawierał adaptację historii wybranej przez gwiazdę – rzekomo jej ulubionej historii. Znane osoby wywodziły się z różnych dziedzin: byli to m.in. aktorzy, reżyserzy, liderzy zespołów i sportowcy. Ponieważ nie pojawiali się oni na antenie, firma Ziv zaoszczędzała na kosztach, jakie ponosiłaby za ich występy. Rekompensatą było promowanie dowolnej książki, filmu lub innego dzieła, które wybierał dany gość[1].
Pomimo założeń programu wiele z przedstawionych historii mogło nie być ulubionymi przez celebrytów. Christine Becker napisała w swojej książce It’s the Pictures That Got Small: Hollywood Film Stars on 1950s Television (2008): „Z dokumentów produkcyjnych wynika, że celebrytów proszono o ulubione historie, ale musieli wybierać oni z wcześniej ustalonej listy i nie zawsze odpowiadała ona wybranej historii”[1].
Prezentowane historie były adaptacjami klasyków literatury[1] (m.in. adaptowano takie tytuły, jak: Alicja w Krainie Czarów, Doktor Jekyll i pan Hyde, Duma i uprzedzenie, Frankenstein, Kamień Księżycowy, Oliver Twist, Targowisko próżności i Trzej muszkieterowie)[2][3]. Prestiż wymienionych powieści nie tylko dodawał jakości programowi, ale miał również tę przewagę finansową, że znajdowały się one w domenie publicznej, dzięki czemu nie trzeba było płacić za prawa do ich emisji[4].
Półgodzinny czas (tyle trwał jeden odcinek programu) lepiej pasował do opowiadań niż powieści, lecz, jak pisał autor książki Radio by the Book: Adaptations of Literature and Fiction on the Airwaves (2008) Tim DeForest: „W wielu przypadkach Favorite Story dokonał niesamowitego wyczynu zmieszczenia klasycznej powieści w półgodzinnym przedziale i dostarczając nam satysfakcjonujących wrażeń”[2].
Personel[edytuj | edytuj kod]
Jedyną osobą występującą w Favorite Story był gospodarz Ronald Colman (jego obecność zwiększyła atrakcyjność programu w ocenie słuchaczy, kadry kierowniczej i lokalnych sponsorów stacji, co jest czynnikiem niezbędnym do nadawania programu przez stacje). Frederick Ziv, właściciel firmy Ziv (która zajmowała się dystrybucją programu), argumentował, że mając Colmana w roli gospodarza „stacje były otwarte, sieci były otwarte, sponsorzy byli otwarci i publiczność była otwarta”[1]. Według Becker Colman, oprócz bycia gospodarzem i aktorem w niektórych odcinkach, „rzeczywiście miał wymierny wkład twórczy w Favorite Story” (sugerował m.in. w jaki sposób scenarzyści powinni zaadaptować historie dla radia)[4].
Aktorzy, których głos można było regularnie usłyszeć w odcinkach programu, to Jeff Corey, Edna Best, Lionel Stander, Vincent Price, John Beal, Howard Duff, William Conrad oraz Janet Waldo[4]. Jerome Lawrence i Robert E. Lee odpowiadali za reżyserię, produkcję i pisali scenariusz. Innymi pisarzami byli William Froug i E. Jack Neuman. Role spikerów pełnili George Barclay oraz True Boardman, z kolei o oprawę muzyczną dbał Claude Sweeten[3][5].
Program Favorite Story był nadawany od 25 czerwca 1946 do 19 kwietnia 1949 przez stację KFI z siedzibą w Los Angeles w Kalifornii. W tym czasie zaprezentowano 118 odcinków[3]. Był reklamowany jako program, który „góruje nad najlepszymi programami nadawanymi na antenie”[4] (Favorite Story nie było powiązane z podobnie zatytułowaną My Favorite Story, wcześniej emitowaną w radiu KNX z Los Angeles)[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Christine Becker: It’s the Pictures That Got Small: Hollywood Film Stars on 1950s Television. Wesleyan University Press, 2008, s. 128–129. ISBN 978-0-8195-6894-6. (ang.).
- ↑ a b Tim DeForest: Radio by the Book: Adaptations of Literature and Fiction on the Airwaves. McFarland & Company, 2008, s. 199–202. ISBN 978-0-7864-3972-0. (ang.).
- ↑ a b c John Dunning: Radio Series Scripts, 1930–2001: A Catalog of the American Radio Archives Collection. Oxford University Press, 1998, s. 244. ISBN 978-0-19-507678-3. (ang.).
- ↑ a b c d Christine Becker. A Syndicated Show in a Network World: Frederic Ziv’s Favorite Story. „Journal of Radio Studies”. DOI: 10.1207/s15506843jrs0801_12. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z adresu 2017-01-11]. (ang.).
- ↑ a b Radio Series Scripts, 1930–2001: A Catalog of the American Radio Archives Collection. Jeanette M. Berard, Klaudia Englund (oprac.). McFarland & Company, 2015, s. 156. ISBN 978-1-4766-0670-5. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Favorite Story w bazie Old Time Radio (ang.)