Filip Ilkowski
Państwo działania | |
---|---|
doktor habilitowany nauk społecznych | |
Doktorat |
23 listopada 2005 – nauki o polityce |
Habilitacja |
25 września 2017 – nauki o polityce |
Uczelnia | |
Wydział |
Filip Tomasz Ilkowski – polski politolog, doktor habilitowany nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.
Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]
W dniu 23 listopada 2005 r. uzyskał na ówczesnym Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie prawy Reformy brytyjskiego prawa związkowego w latach 1964-1997. Analiza politologiczna, której promotorką była Grażyna Ulicka[1]. 25 września 2017 na tym samym wydziale, noszącym już wówczas nazwę Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW, uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk społecznych w dyscyplinie nauk o polityce na podstawie dorobku naukowego i rozprawy Imperializm kapitalistyczny we współczesnych ujęciach teoretycznych[1].
Należał do kadry naukowo-dydaktycznej Instytutu Nauk Politycznych UW, a po reorganizacji wydziału w 2019 r., w ramach której instytuty zostały zastąpione przez katedry, znalazł się w zespole Katedry Teorii Polityki i Myśli Politycznej[2].
Zaangażował się w działalność w szeregu lewicowych organizacjach m.in. Inicjatywie Stop Wojnie i Pracowniczej Demokracji[3].
W trakcie wojny Izraela z Hamasem, organizował w Warszawie demonstracje wyrażające solidarność z ludnością Strefy Gazy[4][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Filip Ilkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-02-18] .
- ↑ Ilkowski Filip – Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych [online] [dostęp 2021-02-18] (pol.).
- ↑ Nikt nie rodzi się anarchistą. onet.pl, 16 maja 2005. [dostęp 2021-11-06].
- ↑ Demonstracja przeciwko ludobójstwu pod ambasadą Izraela [online], Fakty i Analizy, 15 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-16] (pol.).
- ↑ Agnieszka Zagner , Marsze będą dwa. Solidarni z Palestyną wygrali z Trzaskowskim [online], www.polityka.pl, 2023 [dostęp 2024-04-16] (pol.).