Filippo Antonio Gualterio
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1660 |
| Data i miejsce śmierci |
21 kwietnia 1728 |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup ad personam Imoli | |
| Okres sprawowania |
1701–1728 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
16 maja 1700 |
| Kreacja kardynalska |
17 maja 1706 |
| Kościół tytularny |
San Crisogono |
| Data konsekracji |
16 maja 1700 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Filippo Antonio Gualterio (ur. 24 marca 1660 w Fermo, zm. 21 kwietnia 1728 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 24 marca 1660 roku w Fermo, jako syn Stanislaa Gualterio i Anny Marii Cioli[1]. Studiował na Uniwersytecie w Fermo, gdzie uzyskał doktoraty z filozofii, teologii i praw: kanonicznego i cywilnego. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i wicelegatem w Awinionie[1]. 30 marca 1700 roku został tytularnym arcybiskupem Aten, a 16 maja przyjął sakrę[2]. W latach 1700–1706 był nuncjuszem we Francji[2]. W 1701 roku został arcybiskupem ad personam Imoli[2]. 17 maja 1706 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Crisogono[2]. Jednocześnie został mianowany legatem w Romanii[1]. W okresie 1712–1713 sprawował funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów[1]. Zmarł 21 kwietnia 1728 roku w Rzymie[1].