Filippo Sega
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1537 |
| Data i miejsce śmierci |
29 maja 1596 |
| Biskup Ripatransone | |
| Okres sprawowania |
1575–1578 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
29 czerwca 1575 |
| Kreacja kardynalska |
18 grudnia 1591 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
29 czerwca 1575 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Filippo Sega (ur. 22 sierpnia 1537 w Bolonii, zm. 29 maja 1596 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 22 sierpnia 1537 roku w Bolonii[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał stopień doktorat utroque iure[2]. Po zakończeniu nauki pełnił rolę gubernatora Ceseny, Forli, Imoli, Romanii i Marchii Ankońskiej[2]. 20 maja 1575 roku został wybrany biskupem Ripatransone, a 29 czerwca przyjął sakrę[1]. W latach 1577–1581 pełnił rolę nuncjusza apostolskiego w Hiszpanii, natomiast 3 października 1578 roku został biskupem Piacenzy[2]. W czasie pobytu w Hiszpanii, usiłował przekonać tamtejszy dwór królewski do poparcia zorganizowania Ligi Świętej przeciwko Turkom[2]. W latach 1586–1587 był nuncjuszem przy cesarzu rzymskim[1]. 18 grudnia 1591 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Onofrio[1]. W tym samym roku został legat a latere we Francji, gdzie w latach 1592–1594 był pełniącym obowiązki nuncjusza[2]. Zmarł 29 maja 1596 roku w Rzymie i został pochowany w swoim kościele tytularnym Sant’Onofrio[2].