Florian Pruchnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Florian Pruchnik
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1939
Słupia Kapitulna

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia bionieorganiczna, chemia metaloorganiczna i koordynacyjna, chemia nieorganiczna, kataliza[1]

Florian Paweł Pruchnik (ur. 25 stycznia 1939 w Słupi Kapitulnej[2]) – polski chemik, prof. dr hab., profesor zwyczajny na Wydziale Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1962 ukończył studia chemiczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego[2]. Tam w 1967 obronił pracę doktorską Wymiana izotopowa jako kryterium struktury tiocyjaniarowych kompleksów metali przejściowych napisaną pod kierunkiem Stanisława Wajdy[3], w 1975 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Związki rodu jako katalizatory wodorowania alkenów[4]. W 1983 uzyskał tytuł profesora[2].

W latach 1978–1981 był prodziekanem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UWr., w latach 1984–1990 wicedyrektorem, a w latach 1991–1993 dyrektorem Instytutu Chemii UWr. Tam w latach 1976–1991 kierował Zakładem Technologii Chemicznej, w latach 1991–2009 Zakładem Chemii i Ochrony Środowiska[2]. Piastował stanowisko profesora zwyczajnego na Wydziale Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

W 1962 został członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, w latach 1987–1991 był przewodniczącym Komisji Nomenklaturowej PTChem[2].

W 1983 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, w 1984 Krzyżem Kawalerskim[2], w 2002 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5], w 1991 Medalem Komisji Edukacji Narodowej[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]