Stanisław Wajda (chemik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Wajda
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

15 września 1920
Lwów

Data śmierci

25 czerwca 1995

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia jądrowa, chemia koordynacyjna, chemia nieorganiczna[1]

Stanisław Marian Wajda (ur. 15 września 1920 we Lwowie[2], zm. 25 czerwca 1995[3]) – polski chemik, profesor nauk chemicznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1949 ukończył studia na Politechnice Śląskiej. Już od 1948 pracował jako asystent najpierw na Oddziale Farmaceutycznym przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej, a w 1950 na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej we Wrocławiu. Od 1950 pracował na Uniwersytecie Wrocławskim, w Katedrze Chemii Nieorganicznej[2]. Tam w 1960 obronił pracę doktorską Diamagnetyczne związki kompleksowe renu (IV) napisaną pod kierunkiem Bogusławy Jeżowskie-Trzebiatowskiej[4], w 1964 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Wymiana radioizotopowa Jako kryterium struktury kompleksów[5]. Od 1969 pracował w nowo utworzonym Instytucie Chemii UWr.[6], kierował w nim w latach 1971-1979 Zakładem Chemii Jądrowej[7][8], od 1971 do 1984 kierował zespołem zastosowań radioizotopów (od 1981 pod nazwą zespół chemii jądrowej)[9]. W latach 1974-1975 był prorektorem UWr.[2], w latach 1975-1980 dziekanem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UWr.[10]. W latach 1979-1983 kierował nowo utworzonym Zakładem Podstaw Chemii i Dydaktyki Chemii[11]. W 1973 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1979 tytuł profesora zwyczajnego[2].

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego (od 1962), członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych (w 1967), członkiem Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego (od 1968)[2].

W PRL został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem 10-lecia Polski Ludowej i medalem „Za udział w walkach o Berlin”[12].

Jest pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]