Formacja Rio Bonito

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Formacja Rio Bonito (port. Formação Rio Bonito) – formacja geologiczna składająca się ze skał osadowych, występująca w południowej Brazylii (stany São Paulo, Parana, Santa Catarina, Rio Grande do Sul) i w Urugwaju, w niecce Parany. Jej wiek oceniany jest na środkowy perm[1].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa formacji pochodzi od miejscowości Rio Bonito, gdzie skały te zostały odkryte i opisane po raz pierwszy przez White'a (1908)[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Formacja Rio Bonito składa się ze skał osadowych, głównie z piaskowców, mułowców, łupków ilastych z wkładkami węgle kopalnych. W skałach tej formacji odkryto liczne skamieniałości flory glossopterysowej (paprocie nasienne), podobne jak na innych kontynentach południowych, co nasunęło myśl o ich wspólnym rozwoju w tym czasie[3][4].

Wiek[edytuj | edytuj kod]

Wiek formacji Rio Bonito został określony na środkowy perm[2].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Stratygrafia niecki Parany (Milani, 1997)

Powyżej zalega formacja Palermo (port. Formação Palermo), a poniżej Grupa Itararé (port. Grupo Itararé)[2].

Milani (1997) określił formację Rio Bonito jako część supersekwencji Gondwana I (port. Supersequência Gondwana I)[5].

Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod]

W skałach grupy Itararé występują złoża węgla kamiennego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Milani, E. J.; Melo, J. H. G., Souza, P. A.; Fernandes, L. A. E França, A. B. – Bacia do Paraná. In: Cartas Estratigráficas - Boletim De Geociências da Petrobras, Rio de Janeiro, v. 15, n. 2, p. 265-287, mai/Nov. 2007
  2. a b c White, I.C. (1908) Comissão de Estudos das Minas de Carvão de Pedra do Brazil – Relatório final. (relatório bilíngüe, português e inglês); 617 p. + ilustr.; Imprensa Nacional, Rio de Janeiro, Brasil. IN: CPRM (2008). 30 cm. Edição comemorativa: 100 anos do Relatório White. Edição facsimilar. CDD 553.209816
  3. Orlandi Filho, V.; Krebs, A. S. J. e Giffoni, L.E.. Coluna White, Serra do Rio do Rastro, SC. Seção Geológica Clássica do Continente Gonduana no Brasil (em português). Sítios Geológicos e Paleontológicos do Brasil 024
  4. Iannuzzi, R. (2002). Afloramento Bainha, Criciúma, SC - Flora Glossopteris do Permiano Inferior (em português). Sítios Geológicos e Paleontológicos do Brasil 082. Página visitada em 12/10/2010
  5. Milani, E. J. – Evolução tectono-estratigráfica da Bacia do Paraná e seu relacionamento com a geodinâmica fanerozóica do Gondwana sul-ocidental. 1997. 2 vol. Il. Tese (Doutorado) – Universidade Federal do Rio Grande do Sul, Curso de Pós-Graduação em Geociências, Porto Alegre, 1997