Franciszek Kenninck
| Arcybiskup Utrechtu | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Arcybiskup Utrechtu | ||
| Okres sprawowania |
1920-1937 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
24 czerwca 1888 | |
| Nominacja biskupia |
8 marca 1920 | |
| Sakra biskupia |
28 kwietnia 1920 | |
| Data konsekracji | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
abp Franciscus Kenninck (ur. 18 czerwca 1859 w Den Helder, zm. 10 lutego 1937 w Utrechcie) – starokatolicki arcybiskup Utrechtu w latach 1920-1937.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Rodzina Franciszka Kennincka pochodziła z Brugii. Ukończył seminarium starokatolickie w Amersfoort, w którym okazał się być prymusem. Był bardzo utalentowany w językach klasycznych, które były fundamentem dla jego późniejszej pracy jako nauczyciel teologii. W 1886 roku został mianowany profesorem egzegezy w niniejszym seminarium. Święcenia przyjął 24 czerwca 1888 roku i objął parafię w Amersfoort. Od 1909 roku był kanonikiem Kapituły Metropolitalnej w Utrechcie.
8 marca 1920 roku został wybrany na starokatolickiego arcybiskupa Utrechtu. Konsekracja biskupia odbyła się w Utrechcie 28 kwietnia 1920 roku z rąk biskupów Henryka van Vlijmena, Konrneliusza Diependaala i Grzegorza Mooga. Podczas swojej kadencji dokonał szeregu reform: zniósł celibat dla księży, utworzył Synod z udziałem świeckich, wprowadził innowacje w dziedzinie liturgii, katechezy i muzyki kościelnej. Okazał się być pionierem ruchu ekumenicznego w Kościele starokatolickim.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andreas Rinkel, Kenninck, Franciscus (1859-1937), [w:] Biografisch Woordenboek van Nederland 1, Den Haag 1979.
- Dick J. Schoon, Van bisschoppelijke Cleresie tot Oud-Katholieke Kerk. Bijdrage tot de geschiedenis van het katholicisme in Nederland in de 19de eeuw. Valkhof Pers, Nijmegen 2004, s. 768.