Franciszek Ksawery Makarowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Ksawery Makarowicz
Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1739
Lublin

Data i miejsce śmierci

31 października 1815
Warszawa

Miejsce spoczynku

Warszawa

Zawód, zajęcie

Kupiec, Polityk

Rodzice

Jan Makarowicz
Anna Szuart

Małżeństwo

Anna Brzyska (1750-1783)
Róża Jędrzejewicz (de domo Kozieradzka) (1743-1831)

Dzieci

Jan Makarowicz, Antoni Erazm Makarowicz, Marianna Anna Felicja Borakowska

Franciszek Ksawery Makarowicz (ur. 1739 w Lublinie, zm. 31 października 1815 w Warszawie[1]) – członek Rady Zastępczej Tymczasowej i sędzia Sądu Najwyższego Kryminalnego w insurekcji kościuszkowskiej, burmistrz Lublina od 1779, wójt i ławnik miasta Starej Warszawy.

Był członkiem delegacji wysłanej do podpisania kapitulacji stolicy w 1794.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Lublinie w rodzinie rajcy miejskiego z rodu ormiańskiego Jana Makarowicza i pochodzącej ze szkockiej rodziny Anny Szuart. W Lublinie był właścicielem tzw. kamienicy Lubomelskich.[2] W Warszawie był właścicielem kamienicy na Krakowskim Przedmieściu nr hip. 434.[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Akt zgonu Warszawa ASC Cyrkuł VII 1815/436
  2. Teatr NN. Historia kamienicy Lubomelskich. [dostęp 2021-03-20].
  3. Taryffa czyli opis wszystkich pałaców domów kościołów szpitalów i ich possessorów. Warszawa: J. L. Koch, 1807, s. str. 17.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]