Franz Hubert von Tiele-Winckler
 Franz Hubert von Tiele-Winckler (1895) | |
 Tiele-Wincklerowie | |
| Starosta powiatu prudnickiego | |
| Okres |
od 1886 |
|---|---|
| Poprzednik |
Rudolf von Wittenburg |
| Następca |
Stephan von Sydow |
| Hrabia von Tiele-Winckler | |
| Okres |
od 1895 |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1857 |
| Data i miejsce śmierci |
14 grudnia 1922 |
| Ojciec | |
| Matka |
Waleska von Winckler |
| Rodzeństwo | |
| Małżeństwo |
Jelka Marka Clementine Geogine von Lepel |
| Dzieci |
Jelka, Huberta, Wendula, Claus-Hubert, Waleska |
Franz Hubert von Tiele-Winckler (ur. 10 marca 1857 w Miechowicach, zm. 14 grudnia 1922 w Lucernie) – niemiecki szlachcic, starosta powiatu prudnickiego, hrabia von Tiele-Winckler, odpowiedzialny za współczesny wygląd pałacu w Mosznej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
_(cropped).jpg)
Syn Huberta von Tiele-Winckler i jego żony Waleski von Winckler. Brat Evy. 25 sierpnia 1886 w Chorwacji ożenił się z Jelką Marką Clementine Geogine von Lepel. Małżeństwo miało pięcioro dzieci: córki Jelkę, Hubertę, Wendulę, Waleskę i syna Clausa-Huberta[1].
W latach 1886–1892 Franz Hubert von Tiele-Winckler piastował urząd starosty powiatu prudnickiego[2]. Po śmierci ojca w 1893 odziedziczył majątek w Mosznej[3]. 25 czerwca 1895 otrzymał od cesarza Wilhelma II tytuł pruskiego hrabiego z prawem primogenitury[4]. W 1895 jego majątek wynosił około 19 milionów marek, a w 1912 – około 87 milionów[5].
W 1896 dokonał połączenia kilkunastu małych kopalń i pól górniczych, tworząc pole górnicze Reserve o powierzchni wynoszącej blisko 23 km²[potrzebny przypis]. Współfinansował powstanie linii kolejowej łączącej Prudnik z Gogolinem[2].
W nocy z 2 na 3 czerwca 1896 z nieokreślonych przyczyn w Mosznej wybuchł pożar. Barokowy pałac wówczas częściowo spłonął. Franz Hubert przystąpił do odbudowy pałacu. Budowa obecnego obiektu zrealizowana została w dwóch fazach. Pierwsza, przypadająca na lata 1896–1900, obejmowała odbudowę spalonej części środkowej oraz dobudowę masywu skrzydła wschodniego[6] w stylu neogotyckim[7]. Faza druga, czyli lata 1913–1914, to dobudowa skrzydła zachodniego[8] w stylu neorenesansowym[7].
W 1904, 1911 oraz 1912 roku gościem podczas polowań urządzanych przez Franza Huberta był cesarz Wilhelm II[9].
Zmarł 14 grudnia 1922. Jego majątek odziedziczył Claus-Hubert von Tiele-Winckler[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sękowski 2021 ↓, s. 128–129.
- ↑ a b Bartosz Sadliński, Ród Tiele-Winckler – prudnickie tropy, „Gazeta Prudnik24”, Maciej Dobrzański – redaktor naczelny, 11 (109), Prudnik: Usługi Marketingowe i Finansowe Jarosław Wojdyło, 23 maja 2017, s. 23, ISSN 2300-7958.
- ↑ Cichoń-Bitka 1987 ↓, s. 148.
- ↑ Sękowski 2021 ↓, s. 128.
- ↑ Historia w liczbach [online], mosznazamek.pl [dostęp 2023-07-01].
- ↑ Cichoń-Bitka 1987 ↓, s. 152.
- ↑ a b Zamek w Mosznej – zwiedzanie, historia, „Onet Podróże”, 21 września 2015 [dostęp 2023-07-01] (pol.).
- ↑ Cichoń-Bitka 1987 ↓, s. 153.
- ↑ Historia – Zamek Moszna [online], www.moszna-zamek.pl [dostęp 2023-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-19] (pol.).
- ↑ Sękowski 2021 ↓, s. 129.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roman Sękowski: Herbarz szlachty śląskiej: informator genealogiczno-heraldyczny. T. XI: T. Opole: 2021.
- Maria Cichoń-Bitka. Historia zamku w Mosznej. „Opolski Informator Konserwatorski”. 4, 1987. Opole: WOINTE.