Friedrich Ludwig (muzykolog)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Friedrich Ludwig (ur. 8 maja 1872 w Poczdamie, zm. 3 października 1930 w Getyndze[1][2]) – niemiecki muzykolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował historię na Uniwersytecie Strasburskim, gdzie w 1896 roku uzyskał tytuł doktora[1][2]. Następnie studiował muzykologię pod kierunkiem Gustava Jacobsthala[1][2]. W 1905 roku habilitował się[1][2]. Od 1910 roku był profesorem nadzwyczajnym, a od 1920 roku profesorem zwyczajnym uniwersytetu w Getyndze[1][2]. W latach 1929–1930 pełnił funkcję rektora tej uczelni[1].
W swojej pracy naukowej zajmował się muzyką okresu średniowiecza[1][2], jej formami jedno- i wielogłosowymi[1]. Odczytał notację kwadratową i uporządkował twórczość szkoły Notre-Dame, odkrył też i opisał technikę izorytmii[1]. Wydał obszerną pracę Repertorium organorum recentioris et motetorum vetustissimi stili (tom 1 Catalogue raisonné der Quellen, cz. 1: Handschriften in Quadrat-Notation wyd. Halle 1910, cz. 2: Handschriften in Mensural-Notation wyd. Friedrich Gennrich w „Summa musicae medii aevi” VII, 1961; tom 2 Musikalisches Anfangs-Verzeichnis des nach Tenores geordneten Repertorium wyd. Friedrich Gennrich w „Summa musicae medii aevi” VIII, 1962)[1][2]. Wydał również dzieła wszystkie Guillaume’a de Machaut (1926–1934)[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 427–428. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2199. ISBN 0-02-865529-X.