Fryderyk Hechel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fryderyk Hechel
Ilustracja
Tablica na kamienicy przy ul. Brackiej 7 w Krakowie, upamiętniająca zamieszkiwanie owej kamienicy przez Fryderyka Hechla
Data i miejsce urodzenia

30 marca 1795
Wilno

Data i miejsce śmierci

7 maja 1851
Gräfenberg

profesor nauk medycznych
Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Doktorat

1818

Profesura

1835

Uczelnia

Uniwersytet Wileński
Uniwersytet Jagielloński

Dziekan Wydziału Lekarskiego UJ

Fryderyk Bogumił Hechel (ur. 30 marca 1795 w Wilnie, zm. 7 maja 1851 w Gräfenbergu) – polski lekarz i historyk medycyny, poseł na Sejm Wolnego Miasta Kraków, dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Uniwersytecie Wileńskim i za granicą. Od 1835 wykładał historię medycyny, medycynę sądową i policję lekarską na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1848-1850 był dziekanem Wydziału Lekarskiego UJ. Poseł na Sejm Wolnego Miasta Kraków w 1844. Członek Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, założyciel (z Franciszkiem Wężykiem) Krakowskiego Towarzystwa Wstrzemięźliwości. Latem 1850 był zmuszony prosić o urlop zdrowotny, zrezygnował z ubiegania się o kolejną kadencję dziekańską. Z początkiem 1851 roku jest ponownie urlopowany. Obowiązki dydaktyczne przejął w zastępstwie Józef Oettinger. Hechel zmarł w trakcie kuracji w uzdrowisku w Gräfenbergu został pochowany na tamtejszym cmentarzu.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Historyczno-krytyczne badanie początku medycyny sądowej (1839)
  • O koniecznej potrzebie i użyteczności policji lekarskiej (1842)
  • O pijaństwie (1844)
  • Pamiętniki (t. 1-2 1939, t.3 1950)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]