Przejdź do zawartości

Gaël Morel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 10:13, 18 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Gaël Morel
Ilustracja
Gaël Morel (2007)
Data i miejsce urodzenia

25 września 1972
Villefranche-sur-Saône, Rodan-Alpy, Rodan, Francja

Zawód

reżyser, scenarzysta, aktor

Gaël Morel (ur. 25 września 1972 w Villefranche-sur-Saône) – francuski aktor, reżyser i scenarzysta[1][2].

Życiorys

Wychował się w Lacenas, w regionie Rodan-Alpy, w departamencie Rodan. W wieku piętnastu lat podjął studia filmowe w Paryżu. Mając osiemascie lat debiutował w roli aktorskiej jako François Forestier w dramacie André Téchiné Dzikie trzciny (Les roseaux sauvages, 1994). Jego obiecujący debiut przyniósł mu szerszy rozgłos, był nominowany do nagrody Cezara dla najbardziej obiecujących młodego aktora i zdobył wiele pochlebnych recenzji[3].

Po debiucie reżyserskim filmem krótkometrażowym La Vie à rebours (1994), zrealizował swój pierwszy film fabularny Pełnym gazem (A toute vitesse, 1996) z udziałem Stéphane Rideau i Salimem Kéchiouche, których odkrył dla kina. Za reżyserię dramatu Pod innym niebem (Les Chemins De L'oued, 2002), którego głównym bohaterem jest Francuz (Nicolas Cazalé) ukrywający się w Algierii odebrał nagrodę FIPRESCI na 27. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto i zdobył nominację do nagrody Złotego Aleksandra na festiwalu filmowym w Salonikach. Reżyseria dramatu Klan (Le Clan, 2004) przyniosła mu Special Mention na festiwalu filmowym w Mediolanie.

Filmografia

Reżyseria i scenarzysta

Obsada aktorska

Nagrody i nominacje

  • 2002: Golden Alexander za film Les Chemins de l'Oued
  • 2002: Fipresci Prize na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto za film Les Chemins de l'Oued
  • 1995: nominacja do Césara w kategorii najbardziej obiecujący debiut w filmie Dzikie trzciny

Przypisy

  1. Artista Gaël Morel. Filmow. [dostęp 2017-06-02]. (port.).
  2. Doan Bui (2013-01-25): Gaël Morel: "Je suis écœuré par ce débat". L'Obs. [dostęp 2017-06-02]. (fr.).
  3. Gaël Morel. ČSFD.cz. [dostęp 2017-06-02]. (cz.).

Linki zewnętrzne